google analytics

Hola belgas!

Man man man, drukke weken nu. Vooral wel in de avond, weggaan met vrienden en dan lekker lang uitslapen. Overmorgen is het kerst en wil ik dus al iedereen gelukkige kerst wensen! Deze week heb ik ook 2 afscheidsfeestjes, yoehoew! Voor kerst heb ik echt al coole cadeaus voor de familie klaar, maar daar andere keer meer over.

Deze keer wil ik het namelijk hebben over "google analytics". Je kan er coole dingen mee bekijken zoals hoeveel mensen er naar je blog kijken, van welke landen ze komen, van welke site ze komen, welke pagina ze het meest bezoeken,... Het leukste echter om te bekijken is hoe ze via de google zoeksite zijn terecht gekomen. Dus welk zoekwoord ze hebben ingetikt om zo op mijn eigenste blog terecht te komen. Een top 5 van de meest ingetikte zoekwoorden:

• 1. yolangielen.blogspot.com (85)
  
• 2. yolan gielen (79)
  
• 3. yolan argentinian (15)
  
• 4. geesten oproepen (7)
  
• 5. yolangielen (7)
  

Mijn analyse: yolan gielen intikken is blijkbaar redelijk populair, op verschillende manieren vormt het duidelijk de top van mijn zoekwoorden. De rare kwiet in de top 5 is toch wel geesten oproepen, wat wel leuk is. Maar u ziet het: deze lijst is niet zoo grappig. Daardoor heb ik ook een top 5 gemaakt met de grappigste termen die de mensen hebben ingetikt:

• 1. geesten oproepen met ipod (die dacht zeker dat de ipod ALLES kan)
  
• 2. hangen boven toilet onderzoek (alsof iemand dat zou onderzoeken...)
  
• 3. een grote plas schoot in het toilet (gewoon zeer grappig geformuleerd)
  
• 4. studente pissen plassen (wat een zieke mens heeft dit ingevuld?)
  
• 5. maria de lourdes ave maria (ik ben wel degelijk atheïst hoor)
  

Termen die het net niet hebben gehaald: 2 meiden plassen op het toilet (ik veronderstel wederom een vreemde mens). Doorkijkbloesjes fotos (ik kan me niet herinneren ooit de term doorkijkbloesjes te hebben geschreven). Ignace Crombe (wtf?). kaka verhalen (hihi, pipi kaka verhalen zijn wel degelijk fijn).
U ziet het: veel leuker om te bekijken

Geniet allemaal veel van de eindejaarsfeesten! En zoals ze hier zeggen:
Los quiero mucho belgas!

Hasta la proxima

Nieuwe familie

Hola queridooos!

U weet het of u weet het niet: Yolan zal van gezin veranderen!
Wat ge nu niet moogt denken is het volgende: "oei, de Yolan heeft precies zoveel problemen en boel met zijn familie dat hij moet veranderen". Neen mensen, ik heb een zeeeeer goede band met deze familie, ik zal het jullie eens allemaal haarfijn uitleggen:

Het begon op een dag toen we het eens over de uiwisseling hadden. Maria vertelde mij dat Agustina voor 3 maanden naar Australië was geweest (dat wist ik al wel) en dat ze daardoor iemand ook eens in huis moesten nemen. Ze zei dan dat de deal was om iemand voor 6 maanden in huis te houden. Daar begon ik al te denken van: hoe, zit ik dan niet heel het jaar bij jullie? Maar ik hield me stil...
Dan kwam de dag dat ik naar het centrum moest gaan om mijn visum te verlengen, daarna ging ik iets eten met Sabrina (van de organisatie YFU) en ze zei plots: "Yolan, eigenlijk zijn we je iets vergeten te vertellen, maar wij hebben zoveel te doen, en wij zijn allemaal nieuw, dat zo iets wel eens kan gebeuren" Op dat moment wist ik dus dat ik ging veranderen van familie.
Maria heeft me toen ook wel gezegd dat het beter is voor mij ook te veranderen van familie. Hier is namelijk mijn broer al vertrokken, Laura (mijn oudste zus) zal waarschijnlijk gaan samenwonen met Hernan, en in de vakantie zal Augustina heel vaak weg zijn. Dus zou ik hier een beetje alleen achterblijven met de ouders. Ze zei me trouwens ook dat ik helemaaaal geen problemen zal hebben om me nog eens aan te passen, en dat ik heel makkelijk ben om mee samen te leven.

Ik heb toen niets over de verandering van familie geschreven omdat ik eerst wou weten in welk gezin ik terecht ging komen. Dat probleem is dus opgelost: Ik ga met 95% zekerheid (ik weet het verschil met 100% niet zo goed) dat ik naar de familie Fernandez in Munro ga. Dat is ook dichtbij de hoofdstad, alleen ten noorden ervan, en niet ten westen zoals nu. Ik zal dus relatief dichtbij zitten, ik zal mijn gezin hier zeker nog kunnen bezoeken.

Ik zal een broer van 19 hebben, die net zoals hier Martin noemt en een zusje (ik weet de naam niet) van 12. Meer weet ik nog niet over hen, ik het net een lange mail naar hen gestuurd int Spaans met alle uitleg over de persoon Yolan Gielen

Allee, voor de vrienden: examens bijna gedaan, nu feesten. En voor de rest: Kerstmis en nieuwjaar komt eraan! Ik zal het voor de eerste keer in de warmte vieren!

Hasta luego!

PS: de volgende foto's horen bij het vorige bericht
PPS: Jack, ik heb me niet aan de afspraak gehouden, sorry




Ik had dus toevallig een kurk en een briket in de hand, zie maar wat er dan gebeurd

Martin

Hola Belgas!

Jaja, de laatste week was wel een emotionele. Argentijnse mensen tonen per defenitie al meer hun emoties en affectie dan hier in Europa. En dan nog meer bij een afscheid zoals eergisteren. Hier waren er enorm veel knuffels, toch wel een pak tranen en een zeer lang afscheid wanneer mijn broer Martin vertrok op de luchthaven. Dit was anders dan bij mijn vertrek, al was dat wel enorm vroeg in de ochtend en was iedereen misschien nog niet goed wakker.
Misschien toch even een beetje achtergrondinformatie: mijn (gast)broer Martin is 25 en is eergisteren voor een jaar naar Nieuw-Zeeland vertrokken om er een jaar te werken. Natuurlijk ook om Engels te leren. Daar vrees ik echter wat voor want binnen 20 dagen komt 1 van zijn beste vrienden ook en zullen ze altijd met elkaar in het Spaans spreken. Maar op het werk zal hij hopelijk wel voldoende leren.
Ik moet zeggen: ik had toch wel een goede band met Martin. Ik had nu eens een broer meer van mijn "leeftijd". Niets tegen Frank en Sander hoor, maar voor hen ben ik toch nog steeds het "kleine broertje". Hier ben ik toegekomen als ik 18 was, dus ben ik nooit echt het "kleine broertje" geweest. Ik zal hem veel langer dan 1 jaar niet zien (ik ben al veilig en wel in België als hij terugkeert naar Argentinië) dus had ik het ook wel wat moeilijk.


Het was ook een week vol feesten: vrijdag de laatste keer met allemaal vrienden van de familie, de zondag de laatste keer met zijn vrienden (wat eindigde in een goed, maar zat feestje) en maandag vierden we hier een vroege kerst. Dat heben we gedaan aangezien Martin zei dat hij Kerstmis hier zeer hard zou missen. Iedereen gaf een cadeautje aan Martin: hij kreeg onder andere een dagkalender (met ELKE dag een foto!) die aftelde tot de dag van terugkomst. Die kwam natuurlijk van zijn liefje Eugenia. Ook de voetbal t-shirt van de nationale ploeg, een mp3 speler,... Ik heb hem ne coole grafiti getekend en iets leuk geschreven, en een paar pins gegeven: de vlaggetjes van België en Argentinië gekruist (ja ze hebben dat hier), de vorm van Argentinië en het symbool van River Plate, DE club van Martin. Iedereen was blij maar dan moest het cadeautje van Hernan nog komen. Hij liet een lampje zien (hij is electricien) en begon een verhaal te vertellen van hoe het lampje Martin voorstelde. Ik had het niet helemaal begrepen maar het was heel mooi. Daarna keek ik eens naar de familie en iedereen had tranen in de ogen, het was dus wel een hele mooie uitleg. Daarna hebben we nog eens een lekkere parilla gegeten en dan was de laatste feestdag gedaan. Zijn laatste dag was rustig, inpakken, tegen iedereen nog eens dag zeggen (wel 10 keer dan) en hup hup de vlieger op!

Nu nog even int Spaans voor Martin; Tincho, escribe todo este mensaje de vos. De todo que hicimos la ultima semana (par ejemplo el Navidad) y que voy a extrañarte. Ojala que aprendes mucho Inglais y que tenes una experiencia para olvidar nunca! Y no te animas a olvidar el Belga que vivio 4 meses en tu vida.
Chau my hermano y amigo, que te vaya bien, tremendo gil:D

Chau todos!

PS: ik zal later fotos toevoegen maar nu wilt de pc het precies even niet

komen en gaan

hellooooow iedereen



Deze week heb ik wel een zeer leuke week gehad, mijn grootste, tevens kleinste zus was hier! Dat was zeker een heel leuke ervaring. Deze middag is ze vertrokken, dus kon ik een berichtje schrijven met de leuke dingen die we hebben gedaan.
Vorige maandag kreeg ik eindelijk een verlossende mail van Saïdja met de boodschap dat alle papieren in orde waren van de auto (wat haat ik de Uruguyayaanse bureaucratie), en ze dus de woensdag zou aankomen. Het plan was om enkele dagen te blijven, naar de watervallen te gaan om dan weer enkele dagen terug te keren. Dat plan is wel sterk veranderd, zoals je wel kan tellen is ze hier exact een week gebeven. De grote maar is echter dat ze niet meer terugkomt. Ze hebben gans die week gelogeerd in het huisje van Eugenia = het supergastvrije liefje van Martin.
De woensdagavond hadden we pizza op de bbq. Zeer fijn allemaal, ze hebben zelfs het genoegen gehad iedereen uit volle borst het volkslied te zien en horen zingen.
Hier komt namelijk om 12 uur stipt de nationale hymne op elke radio. Cool idee vind ik dat eigelijk. De volgende dagen zijn we samen (of niet samen) Buenos Aires gaan bezoeken. Donderdag reeds beslisten zei om langer te blijven om Buenos Aires INTENSIEF te bezoeken. Achteraf gezien hebben ze het toch niet zooo intensief bezocht, maar hebben ze toch mooie plekjes gezien. Bijvoorbeeld zijn we vrijdagavond uitgegaan in San Isidro, een buurt ten noorden van BA. Iedereen heeft toen een enorm leuke tijd beleefd.
Ook hebben we La Boca bezocht, met vele gekleurde huizen en het district waartoe de Boca Juniors behoren, een heel populaire ploeg hier, al ben ik voor de rivaal RIVER PLAAATE!!
In hun bezoektijd hebben we 2 verjaardagen gevierd. Namelijk die van hun! Toevallig was het EN de verjaardag van Saïdja EN 2 dagen later die van Judith.
Voor Saïdja haar verjaardag hebben we hier de Argentijnse specialiteit gegeten: parilla (zoals in eerder bericht uitgelegd). Judith en Saïdja moesten toch toegeven dat de Argentijnen het beste vlees eten en klaarmaken. Ik kon mijn zusje op haar verjaardag wat brieven geven (van onder andere haar vriendje), dus was ze megablij.
Maar er komt dus bij een bezoek altijd een tijd van gaan, die deze (na)middag was aangebroken. Veel gelach en geen geblijt, en daarna...op met de geit! Eigenlijk met de kever, aangezien ze met een enorm mooi geschilderde wagen rondrijden. Nu rest mij alleen nog maar een korte analyse, want YFU raadt bezoek eigenlijk sterk af, aangezien het u ervaring van de uitwisseling sterk kan verhinderen soms. Ik zal dus eens de positieve punten opwegen tegenover de negatieve:
leuwk:

• Ik zie mijn zusje nog eens!
  
• Ik kan eindelijk nog eens in mijn taal babbelen.
  
• Beseffen dat ge al beter Spaans kunt da ge zelf denkt
  
• Eens echt laten zien me wie je omgaat, wat je doet, waar je leeft,...
  

niet leuwk:

• Weer wat dalen qua niveau van Spaans aangezien ge weer in u eigen taal babbelt
  
• Beseffen dat ge u eigen taal aant vergeten zijt
  
• toch weer laten gaan
  

Uiteindelijk vond ik het een heel leuke ervaring, maar misschien inderdaad niet voor herhaling vatbaar

Hasta la vista baby!

Monedas

Hola Belgica!


Iedereen kent het wel: in hemelsnaam (in straattaal:shit), heb ik nu weer zoveel kleingeld in mijn portefeuille? Hoe ben ik daar nu weer aan geraakt?
Wel hier heb ik net het omgekeerde probleem: waar is al mijn kleingeld gebleven? Het is hier een oneindige zoektocht naar kleingeld. Ge hebt het voor alles nodig: bus, trein, metro. En aangezien ik elke dag de bus neem, soms de trein en heel soms de metro (in het centrum) moet ik altijd naar kleingeld zoeken. En hier is het onmogelijk om gewoon een biljet te geven en dat dan om te wisselen in kleingeld. Ik moet dus elke dag wel iets kopen op school om der toch aan te geraken. Maar ze vragen steeds of ge ni kunt passen, of om zo te geven dat ze met een biljet kunnen terugbetalen. Het is echt een merde. Gelukkig heb je in het gebied waar ik zit wel om de 2 straten een kiosko, hetzelfde als een kiosk.
Het spijtige is dat die kioskos nog erger zijn, sommige hebben geeneens kleingeld en sommigen weigeren het bijna te geven!. Maar ja, nu heb ik zowat 2,60 pesos kleingeld en de bus kost 90 centavos dus kan ik er zeker wel een paar dagen mee door (aangezien ik 1 keer per dag de bus neem).
Ter info: het stuk van 1 peso is wel heel mooi en lijkt een beetje op onze 2 euro. De zon die er binnenin staat, stond al op de eerste peso!

Hasta luego!

PS: mijn zus komt morgen (woensdag) aan!!!! yippieeee!!!!!!!

toeristje!

hola todos!

Zoals steeds na lange afwezigheid van een bericht: sorry voor de lange afwezigheid van een bericht. 1 Van de redenen dat ik geen bericht kon schrijven was dat ik ziek was!!! Ik, Yolan met koorts! Dat was al jaaren geleden. Ik kan het me nieens goed inbeelden wanneer de laatste keer was. 39 graden koorts had ik, en dat is toch veel is me gezegd geweest. De ziekte die ik had was angina, veel keelpijn en iets minder hoofdpijn.
Wat ik eigenlijk moet melden in dit bericht is dat ik voor de Argentijnse overheid hier eigenlijk niet ben als uitwisselingsstudent. In België wou ik namelijk mijn visum voor Argentinië regelen maar blijkbaar had ik gewoon mijn paspoort een beetje te laat geregeld. Daarom zei YFU dat ik hier gewoon moest komen als toerist met een toeristenvisum. Dat verliep echter vorige week, dus ik met Sabrina van YFU naar het kantoor om mijn toeristenvisum te verlengen. Ik mag uiteindelijk tot 9 februari als toerist in Argentinië vertoeven.
Foto: een echte toeristenfoto: een bloem in Buenos Aires, heel mooi en gaat open met de dag en dicht met de nacht.
Wat ik daarna zal doen is een dag of 2 naar Uruguay gaan (dat is het dichst bij) om daar mijn "toeristenvisum" te verkrijgen om daarna gewoon weer 6 maanden als toerist te verblijven in Argentinië. Leuk is dat toch eigenlijk dat ik hier zolang "den toerist" kan uithangen.
Foto: mijn toeristenvisum

Alles hier in orde voor de rest, en tot het volgende bericht!

Zoals men hier zegt: hasta luego!

Ave Maria

Dios te salve Maria
Llena eres de gracia
El Señor es contigo
Bendito eres entre todas las mujeres
Y bendito es el fruto de tu vientre Jesus
Santa Maria, madre de Dios
Ruega por nosotros pecadores
Ahora y en la hora de nuestra muerte

Amen

Dit is dus het ave Maria in het Spaans. Ik ken het vrijwel van buiten, dit aangezien we dat wel elke dag 2 a 3 keer opzeggen met een leerkracht die daar zin in heeft. Hier is een katholieke school dus echt wel katholiek, niet zoals in mijn "katholieke" school destijds, oooh zo lang geleden. Een vertaling moet ik natuurlijk niet plaatsen, aangezien jullie allemaal het Nederlandstalige van buiten kennen;).

Ander lied dat ik quasi van buiten ken is het lied dat we zingen als we de vlag heisen. Dat heeft me wel meer tijd gekost. Elke morgen voor de lessen beginnen wordt de vlag gehesen en wordt het vlaglied gezngen:

Alta en el cielo, un aguila guerrera
Alta se eleva, un vuelo triunfal
Azul un ala, del color del cielo
Azul un ala, del color del mar

Asi en la alta, aurora irradial
Punta de flecha, el aureo rostro imito
Y forma estela al purpurado cuello
El ala es paño, el aguila es bandera

(x3)Es ma bandera de la patria mia
Del sol nacida que me ha dado Dios

Dit kan ik wel even vertalen:
Hoog in de lucht, een oorlogszuchtige (ben ik niet zeker) arend
hoog verheft hij zich, met een trionfantelijke vlucht
1 blauwe vleugel, de kleur van de hemel
1 blauwe vleugel, de kleur van de zee

Zo hoog in de lucht, een uitgestraalde ochtendstond
punt van een pijl, een nagemaakte snavel (weet helaas niet wat aureo is)
en de vorm van een kielzog, aan de purperen nek
de vleugel is een doek, de arend is de vlag

Het is mijn vlag van mijn vaderland
Van de geboren zon, die god mij gegeven heeft

Ik weet dat sommige delen helaas op weinig slagen, maar dat is ook moeilijk Spaans voor mij hoor:D.

Nu heb je hopelijk wat een beeld van de rituelen op mijn school.

Besos
Hasta luego!

parilla aan het meer

Hola todos!

Het is al weer een hele tijd geleden, echt sorry voor dat. Maar het is soms moeilijk om beginnen te schrijven. Ik had waarschijnlijk al vermeld dat we in Bariloche een verschrikkelijk mooi uitzicht hadden. Ons hotel had vlakbij het meer een prachtig hutje waar ge parilla kon houden.
Parilla is hetzelfde als een barbecue. Maar barbecuen is hier DE specialiteit.



Even beetje meer uitleg: Parilla is hier het vaakst samgesteld uit: morsilla (onze pens, maar dan groter, en ze snijden hem open en doen alles eruit. Het ziet er walgelijk uit maar het is uberlekker =foto
choripan (chorizos met brood = ook foto), costillas (ribben, wel anders dan bij ons), asado (suk vlees) en vacio (ander deel van dier). Dit allemaal op een heeeel laag vuurtje, heerlijk gekruid en puur vlees.





Dit is wat ze hier eten als ze mensen uitnodigen of als er iets te vieren valt (vb mijn aankomst, wanneer Saïdja komt). Dit is ook het enigste dat mijn vader of mijn broer "koken".






Dus in dat hutje aan dat meer hebben wij een heerlijke parilla gehouden. Het was niet de eerste en het zal zeker niet de laatste zijn.

Hasta la proxima!

Mijn muur

Hola Belgas!

Alles gaat hier zeer goed, zeker nu ik weet dat ik mijn zusje binnen een week ga zien! Yeeey. Even een tussenberichtje over mijne muur. Ik vind hem namelijk tamelijk leuk versierd. Ik moet wel zeggen aan de mensen van Veltem: sorry dat ik jullie brief van op de Vlaamse Kermis niet heb opgehangen maar ik lees hem echt vaak:D. Bij elk stuk van de muur hoort wat comentaar, het gaat van rechts naar links (qua afwisseling he, altijd van links naar rechts)

• (1) aangezien deze kamer van mijn zus was, en zei 3 maanden naar Australië is geweest, was dit de oorspronkelijke achtergrond. Ik vind het echter heel mooi, en wil niet dat deze speciaal voor mij verdwijnt, aangezien ik hier toch na een jaar weg ben
  
• (2) mijn "leger" van burton mannetjes, met dank aan mijn gebroeder Sander
  
• (3) mijn coole verzameling platen, ze zijn natuurlijk niet echt, maar ze lijken wel zo:D.

• (1) "dj" gemaakt uit flyers van de coolste schoolfuif ooit (fresh 'n fruity 3 unlimited)
  
• (2) Foto onder is van aan zee met de kinderen hier, mij geschonken door Hernan. Ik vind het een super coole foto. Boven een collage van fotos van papa en Nicole. Vond ik enorm leuk. Niemand houdt jou tegen om ook zo een collage te maken;). Ja jij! Jij daar in je luie stoel!
  
• (3) Dit verdient toch een beetje speciale aandacht. Dit is de allercoolste kalender die ik ooit heb gehad of zal hebben. Speciaal voor mij gemaakt, 1 die in augustus start en eindigt. Daarom: een speciale dank aan Liselotte, Dorine en Sofieke! De kalender is echt handig en heel leuk altijd om te bezien!

last but not least: de linkerkant van de kamer. Met als achtergrond de map van Argentinië is het het blad met zoenen van op mijn afscheidsfeestje. Altijd leuk om eens naar te kijken.

Hasta la proxima!

PS: sorry voor de kleine fotos, ik heb ze echt niet veel verkleind, ik snap er niets van

Bambibos

Hola queridos!


Yolan is in het officiële bambibos geweest! Aagngezien mijn totem van de scouts damhert (wat bambi ook is) is, moet ik toch wat meer info geven: Het bos wordt het bambibos genoemd aangezien de bomen van in de film op de bomen die ik heb gezien zijn gebaseerd. De officiële naam van het bos is "parque nacional los arrayanes".
Het was dus een van de excursies die ik zeker moest doen van mijn ouders hier, omdat het een unieke ervaring zou zijn. Ik zou dus met Juani en Martin met de mountainbike een tour doen van 24 kilometer op een schiereiland met aan het topje het befaamde bos. Een grote ontgoocheling was het wel voor mij om te horen dat er een belangrijk stuk van de weg kapot was, zodat wij niet met de mountainbike konden gaan.

Foto: Op de boot leerden we ook 2 Mexaanse meiden kennen.
Dus hadden we 2 keuzes: heen gaan naar het topje van het schiereiland met de boot en dan 12 kilometer te voet stappen, of alles met de boot doen. Omdat de tocht te voet toch heel lang zou duren en het al 2 uur was besloten ik en Martin om met de boot heen en terug te gaan.



De tocht met de boot was heel leuk, ook weer met een prachtig uitzicht over de meren daar. En dan kwamen we aan in het mooiste bos waar ik ooit ben geweest. Arrayanes vind je hier wel meer, maar alleen daar, op het puntje van dat schiereiland, zijn ze zo hoog en dun. Waarom? Wel omdat ze moeten vechten voor licht en ze daarom zo groot worden. Het lijken wel reuzebomen. Maar opgelet als je het bomen noemt, want in feite zijn het uit de kluiten gewassen sruiken, aangezien verschillende "takken" dezelfde basis hebben. Een voorbeeld zie je hieronder:




Tot daar de biologische uitleg, het was een echt sprrokjesbos. Geen wonder dat disney zich inspireerde op de arrayanes, het was een verschrikkelijk mooi zicht.

Hasta la proxima!

Barilo Barilo

Hola Belgas!

Yolan is dus terug van Bariloche, het was zeeer fijn, zeeeer mooi en vooral: zeer ver. Ik kan onmogelijk heel de reis samenvatten in 1 interessant bericht, dus zal ik het thema per thema doen.

Beginnen doen we dus bij het begin, maar ook bij het einde, namelijk de reis in de auto. Die was ongelooflijk lang: 1700 kilomter heen en dat zelfde aantal kilomteters terug. Dat is dus gelijk aan 2 keer anderhalve dag in de auto zitten. Dat is dus echt wel lang hoor.


Mijn vader beschreef de reis als volgt: eerst zie je velden en akkers tot in Santa Rosa (provinciehoofdstad van La Pampa), dat is ongeveer een 3de van de reis. Dan zie je extreem lang gewoon een vlakte met struiken, wat dus typisch Patagonië is en dan een uur tot 2 uur voor we aankomen zie je extreem mooie landschappen met bergen en meren.

Foto: het extreem mooie landschap.
Zo heb ik de reis ook gezien, behalve dat eerste deel, aangezien we dat deel in de nacht hebben afgelegd. Laat me dat even verder uitleggen:
Het plan van de heenreis ging als volgt: Vrijdagnamiddag gingen de ouders met 2 vrienden in de namiddag vertrekken om in de nacht in Santa Rosa in een motel te slapen. Wij gingen met de kinderen (zonder Laura en Hernan, wegens examens en werk) in de nacht reizen om de in de ochtend samen te komen met de ouders en vanaf daar samen te reizen. Dat plan is met verven gelukt. Ik ben veilig en wel in Bariloche aangekomen en ook veilig aankomen in Haedo was geen probleem.


Trouwens: het is hier een maand en kijk eens hoe warm het was tijdens de reis: mijn familie zei me dat dat heel normale zomertemperaturen zijn, dat wordt bakken en braden!(36 graden voor diegenen die niet goed kunnen lezen:p)

Volgende keer meer nieuws

Hasta pronto!

op reis!

hola amigos!

Yolan zal een week lang geen boodschap verzenden, de eerstvolgende zal waarschijnlijk maandag 20 oktober zijn. Ik ga namelijk op reis met mijn gezin naar Bari Loche!
Wat ik weet over die plaats is dat er enorm coole disco's zijn, je er kunt gaan skieën en snowboarden (wat ik natuurlijk ga doen) en dat de natuur er prachtig is. Ik hoop dat ik fotos zal kunnen nemen maar ik heb vandaag -verdorie- vastgesteld dat mijn fototoestel helemaal niet meer werkt. Das wel dikke pech. Fotos zullen dus komen van andere fototoestellen.
Ik heb een paar fotos geselcteerd die me leuk leken om te laten zien, gewoon willekeurig gekozen:
Dit is de wacht bij het graf van San Martin. Ze mogen, net als die Engelse dudes, niet bewegen. Enorm leuk dus om fotos te nemen. San Martin is de held van Argentinië. Ik zal wel eens een blogbericht aan hem weiden
Dit is dus een kus aan mijn moeder wanneer ze verjaarde. Vind ik gewoon een leuke foto:D.
Dit is een foto door iemand anders genomen in de klas. De andee is Juangia, een van mijn beste maten in de klas.
Dit is de luchthaven van Madrid, de mooiste die ik al heb gezien

Wens me succes op mijn reis en tot de volgende!

Cool site

Hola Belgica!

Vrijdag is Yolan voor de verandering nog eens uitgegaan. Maar deze keer met fotos! Het was de verjaardag van Tony, een Italiaan in mijn klas. Hij leeft wel al van zijn 9 jaar in Argentinië, dus kan een pak beter Spaans spreken dan mij:p. Maar wij zijn toch steeds de 2 "europeanen" van de klas.

Eerst was het pizza bij zijn thuis. Daarna beetje chillen om vervolgens rond 1 uur richting de disco te gaan. Het was wel nogal ver stappen maar we hadden drank...gelukkig.
Daarna stapten we op een over overvolle bus richting de disco. Ik heb helaas geen fotos van de busrit, er zaten echt enorm veel mensen op. Mijn vrienden zeiden dat het niet veilig was om fotos te nemen, ze zouden mijn toestel kunnen stelen.
Het feestje zelf was zeer geslaagd: Halfblote danseressen, mooie vrouwen, muziek die ik al begin te kennen, goeie maten, goedkope drank (12 euro voor 4 enorme bekers coctail en iets meer dan 3 euro voor een liter bier),....

1e maat, Zuche, was daar op 1 van zijn eerste feestjes en was dan ook enorm zat. Tegen het einde hebben we hem moeten helpen aangezien hij de vloer aan het onderkotsen was. Maar ja, iedereen heeft dat wel al eens voorgehad he (buiten ik natuurlijk).
Foto: Zuche

Tegen dat we terug buiten waren was het al weer klaardag. We zijn samen met wat vriendinnen gaan ontbijten (in een pompstation) en dan naar huis om lekker te gaan slapen.


hasta luego

a normal day in the life of Yolan

Hello everybody

It has already been a month and a half since I arrived here in Argentina. All this time (more than six weeks) in a foreign country made me change some of my habits. Some automatisms in my life now are certainly different from the ones that I have in Belgica. It's also the perfect reason to describe an ordinary day in Argentina. The hours aren’t always correct, because every day is a bit different.

• 6.30: Alarm clock rings for the first time :( my first reflex is to postpone the awakening-moment for 10 minutes : )
  
• 6.50-7.15: I prepare myself for school. Usually I eat cornflakes as breakfast
  
• 7.15-7.30: Leaving home for school. My superdad brings me, thank you daddy
  
• 7.30-14.00: Schooltime (I will write later about my life on school in an other message)
  
• 14.00- approximately 14.30: Trip to home with the bus.
  
• 14.30-15.15: Hurray, finally lunch! I’m always hungry!

After lunch there are different things I can do.
The main activities between 3 and 6 PM are:

• Siesta. There are times that I really need it!
  
• Chilling out, watching tv, talking with friends of Belgium, or from here of course.
  
• Writing for my blog (as I do now)
  
• Meanwhile I am always listening to my iPod music, to remind me of the sexy Belgian music.
  
• …

18:00-21:00 : Three to four times a week, including Saturdays, I leave for climbing. Climbing is my new hobby. Mostly I go there by bus or by car.

22:00-23:00 : As everybody finished work or school there are enough people to chat with before and during dinnertime: that’s between 22 and 23PM. A heel of a lot later than in Belgium, where we eat at 7PM. We sit at least an hour around the table.

23:00-?? After dinner I feel soooo tired and go to sleep. And as I have television in my own room, I love watching TV before I lay myself in the arms of Morpheus.

Well my dear friends, now you have an impression of an average weekday in the life of Yolan Gielen in Argentina. It isn’t that spectacular, but I like it.

Hasta Luego

PS: I write this in English especially for you, my Argentinean friends and family. You can leave a commentary any time!!!!

het grote toilet onderzoek

Hola todos

Ook dit thema moet eraan geloven, Argenijnse mensen hebben immers ander toiletgewoonten dan Belgen. Dit zijn de harde feiten:

Eerste vaststelling:
Op school wordt er tijdens de speeltijd haast niet naar het toilet gegaan, tijdens de lessen des te meer. Wanneer je met 2 gasten in het toilet aan het plassen bent moet je zeeeeker zorgen dat je als eerste klaar bent. Anders wordt ge met bijna 100% zekerheid geduwd, en dat is niet wa ge wilt hebben tijdens een rustige plaspauze.

Tweede vaststelling:
Dit is een bidet en elke welgestelde badkamer heeft het hier. Ik wist niet wat het was en vroeg voor informatie:

Aaah dat is iets zaalig. Je gaat er na je toiletbezoek recht boven hangen, zet de kraan open en er komt dan water recht in je aars gespoten. Zo was je je gat dan af en het voelt echt lekker aan.

...Er zijn natuurijk ook Argentijnse gewoonten die ik voorlopig links van mij heb laten liggen, dit is er 1 van. Het lijkt mij namelijk niet zoooo fijn.

Derde vaststelling:
Argentijners zijn veel preutser in het plassen dan hier in België. Ik moest eens in een disco gaan pissen, en er stond een rij van 5 man te wachten om op het toilet te gaan plassen, en de urinoirs stonden droog, ongebruikt. Dat vind ik nogal vreemd, Erg niet, maar vreemd wel.

vierde, en daarbij laatste vaststelling:

Dit is eerder een wetenschappelijk onderzoek dat ik moest uitzoeken van mijn broeder Frank. Ik moest zien in welke richting het toilet doorspoelde, dat hangt schijnt af van of je op het noordelijk of zuidelijk halfrond bent. Ik heb de proef op de som genomen, en het toilet spoelt hier tegen de wijzers in door.
Maar daarmee had ik natuurlijk geen vergelijking: een goede vriend uit België wist me echter te vertellen dat in België het toilet in wijzers in doorspoelt. Als deze informatie fout is, weet het me te zeggen. Je kan me altijd bereiken in koekoeksstraat nummer 77. Het is niet voor mij, maar voor mijn eenzaamheiiid. Voor diegene die dit kennen: schaam u niet, voor de rest 1 tip: man van Melle


Hasta Luego!

Pepsi music

Hola todos!

Vrijdag:
"Juanpi (iemand van mijn klas), wat ga jij doen deze avond?"
"Deze avond niets, maar straks ga ik naar een festival in het centrum: Pepsi music"
"cool, ik hou van optredens, mag ik meekomen?"
"natuurlijk"


foto: Links Emi, centrum nacho en rechts Juanpi

Zo gezegd, zo gedaan. Na een telefoontje naar de mama in de toiletten, een hoop afspraken en natuurlijk een rit naar het centrum, stonden we rond half 5 op de "wei" van Pepsi music. Het was reggaedag en dat zag je aan de mensen: overal jamaica kleuren, t shirts met Bob Marley er op,... Het stond me wel aan. Er waren 3 podia, maar wat wel raar was: 2 recht tegenover elkaar. De organisatie loste dit op door nooit op de 2 podia tegelijk iemand te laten spelen maar steeds afwisselend.
De bekendste band (voor mensen in België) die ik heb zien spelen was Ky-mani Marley, 1 van de zonen van.

Foto: Ky-mani Marley

Het was niet het laatste concert van de avond, maar ik heb er toch het meest van genoten, aangezien ik alleen daarvan wat liedjes kende. Hij speelde immers wat liederen van zijn vader die veel mensen uit volle borst meezongen. Later kwam Gondwana uit Chili, Cultura Profetica en los Cafres. Van die overbekende bands vond ik los Cafres de besten. Daarbij was het meeste sfeer en de beste muziek.
Ik wil ook even een kleine vergelijking maken met de Belgische festivals:

• Het festival, het eten en de merchandising is goedkoper (+)
  
• Omdat het PEPSI music was:geen bier en alleen pepsi of water (-)
  
• Goede accomodatie, ondanks de ligging (in het midden van een grootstad) (+)
  
• alleen bij laatste band bisnummers (-)

Natuurlijk zijn festivals in België beter, omdat de sfeer nog steeds beter is, maar ze proberen het allesins goed hier.



Hasta Luego

Argentinian beach (English)

Two weekends ago, this guy, Yolan went on holiday! To be more exactly: we went the Argentinean beach. There was a particular reason that it turned out to be so good; for the first time we went with only the children, the parents stayed at home.
So, Friday afternoon my sister Laura and her boyfriend Hernan and me started the trip. It took us double so long as it would be in my country: the journey lasted 4 hours!
Time enough to:

• talk about what we would do there
  
• work a bit on my Spanish (as for me the times in Spanish are really hard to learn)
  
• try to listen to my Ipod, but I think this country has something against Belgian Ipod’s, because it didn’t work
  
• eat merienda in a famous restaurant (merienda is a sort of tea time, and you eat delicious “facturas”)

We arrived at about 8 ‘o clock at the house of Hernan. That night we prepared the house for the night, went out to a restaurant and went to sleep. At about 3 ‘o clock in the night the others (my brother Martin with his girlfriend Eugenia and my other sister Agustina, with her boyfriend Juani) arrived. They couldn’t leave the house before 11PM.

Saturday was a stunt-day! Badly enough Laura and Hernan couldn’t join us to the beach because Laura had an allergic reaction to dust. I had to sneeze a lot as well, but I wasn’t so bad as my poor sister. But we didn’t want it to ruin our day so we went with a good mood to the beach! It wasn’t that warm but you know me, when I go to the sea, I have to swim at least 1 time. The others couldn’t believe what I planned to do, they stood there covered with warm dresses, watching me. I have to admit, it wasn’t a very long swim because it was really really very cold, it’s still winter here! But of course I was very proud to I did it in spite of the weather and the freezing sea : ).
Then we did some stunts (it warmed me up), watch the pictures some messages below.

Back at the beachhouse we played cards. The game “Chancho va” is a variant on a game I know in Belgium called “Stronten”. I learned them the card game “President” and after that we played TEG. In Belgium we would call it “Risk”. I lost the game so hard because of following reasons:

• some little stupid differences in the rules
  
• bad luck at rolling the dices
  
• my tactic moves were not that strong

But we had a lot of fun ‘cause we played till 5 ‘o clock in the morning!
Time to get sleep and to talk about…
Sunday. that was almost of a copy of Saturday. Though there was a difference: the time we woke up, for example (3 ‘o clock in the afternoon!), we filled the day by going to the beach and playing games again and of course we had that long trip back home. We left only at midnight. I didn’t succeed to sleep in the car so I was really exhausted when I arrived back home.
The next day; Monday I skipped school for the very first time. But that’s common here, many of my classmates do it. There is not 1 day that everybody is present in the classroom.
Hasta Luego!

Argentijns onderwijs

Hola todos!

Ik ga nu al voor een maand ofzo naar school, tijd dus voor grondigere analyse dan het eerste bericht:
Eerst zei ik dat het school hier zeer moeilijk was. Dat moet ik toch even nuanceren: het is hier wel degelijk van een redelijk hoog niveau wat ze hier leren, maar het is hier dan ook 1 van de beste (dus moeilijkste) scholen van heel Argentinië. Dat hebben ze mij toch gezegd. Maar ik vind de manier van lesgeven hier echt niet zo goed, alleen van filosofie en Engels (dat wel op een lager niveau) kan ik zeggen dat het zo ook in het Sint-Pieters College te Leuven zou gegeven worden. Ik zal enkele voorbeelden op een rijtje zetten:
a) Bij aarderijkskunde zijn alle lessen hetzelfde: de leerkracht geeft een paar vragen over het hoofdstuk (dat in het boek staat), in de les of thuis moet ge dan alles kopiëren wat er over die vragen in u boek staat. En let wel: kopiëren, niet samenvatten. Dat heb ik wel even anders geleerd in België! De andere lessen vraagt ze dan mensen op, waar ze heel graag een 1 geeft, als ge iets niet hebt
b) Fysica is gelijkend maar veel minder diepgaand, echt een pak minder theorie. Bij een nieuw hoofdstuk zien we 10 minuten de formule en wat die betekent. Vervolgens moeten we oefeningen maken, die bijna altijd volgens ongeveer hetzelfde model gaan.
c) Bij geschiedenis is het gewoon letterlijk overschrijven wat de leraar zegt (wat mij nog nooit is gelukt, het gaat echt veel te snel voor mij)
d) Bij wiskunde zien we wel degelijk moeilijke dingen, maar ze hebben hier de basis niet eens. Ik heb ze hier nog niet met letters weten werken (sorry, soms wel met x), geen bewijzen te zien of te kennen, ze hebben al problemen met een simpele vergelijking,... vreemd
e)...
Wat ik dus wil zeggen: ik moet eindelijk de leraren in België gelijk geven dat we geluk hebben in België school te gaan. 1 wijze leraar zei ooit eens in de klas iets dat me is blijven hangen: "als ge hier zijt afgestudeerd op het Sint-Pieters College, weet ge niet noodzakelijk veel, maar kunt ge vooral veel". Ik snapte dat niet echt, maar nu wel. Als ik de taal hier goed beheersde, was ik hier denk ik de beste in alles. Dat komt natuurlijk ook wel omdat ik hier in het equivalent van het 5de middelbaar zit, en niet het 6de.

Hasta Luego!

PS: mijn email adres is niet verdwenen, info kan nog steeds verkregen worden
PSS: sorry schoolvrienden van België voor deze ode aan het Belgisch onderwijs, ik hoop dat jullie het mij kunnen vergeven
PPSS: ik wou dat ik beter Spaans kon verstaan en spreken, het irriteert me...

het leven zoals het is: leven in een vreemd land

hola todos!

Ik zit nu al iets meer dan een maand in Argentinië, er zitten dus al redelijk wat automatismes in mijn leven hier. Daarom zal ik eens een doordeweekse dag beschrijven. Uren kunnen natuurlijk een beetje afwijken van de werkelijkheid, maar dat is vree normaal volgens mij.

• 6.30 Eerste wekker gaat, zet hem meteen later.
  
• 6.50-7.15 Klaarmaken voor school.
  
• 7.15-7.30 Gebracht worden naar school met de auto door de papa.
  
• 7.30-14.00 School (het leven daar zal ik wel in ander bericht melden)
  
• 14.00-ongeveer 14.40 rit met bus naar huis
  
• 14.40-15.30 Eten! eindelijk

Vanaf dit moment kan het veel verschillen wat ik doe. de hoofdactiviteiten tot ongeveer 6 uur zijn:

• siësta houden, soms heb ik het eeecht nodig
  
• beetje chillen,tv kijken, wat babbelen met vrienden van België of van hier
  
• iets op mijn blog schrijven! (zoals nu)
  
• ...

Vanaf 6 ga ik vaak klimmen (toch 3 a 4 keer per week, zaterdag meegerekend)tot ongeveer 9 uur. Als ik terug ben zijn er veel mensen thuis en babbel ik over de dag die ik heb gehad. Vanaf 10 uur is het avondeten, dat sowieso tot 11 uur duurt. Dan ga ik slapen, en zie vaak nog stukje van een film ofzo in bed:p. Soms is het heerlijk om een tv op je kamer te hebben!

Zo zit dus een weekdag van Yolan Gielen er zowat uit. Enorm spectaculair is die niet, maar toch: doe alsof je het fantastisch vind!
Hasta luego!


PS: je ziet dat ik al zeer goed kan klimmen!

Argentinian beach

Dit weekend is Yolan op vakantie gegaan! Namelijk naar de Argentijnse zee.
Wat nog leuker was, was dat het eens zonder de ouders was, alleen de kinderen.
Vrijdag reed ik op met Laura (voor de duidelijkheid=oudste zus) en Hernan (haren vriend). De rit duurde 4 uren, dat is heel wat langer dan naar de Belgische kust rijden. Tijd genoeg om:

• te praten over wat we gaan doen
  
• mijn Spaanse tijden wat bij te werken (zeer moeilijk)
  
• proberen mijn IPOD te laten spelen in de auto, wat natuurlijk niet lukte, dit land heeft iets tegen Belgische IPOD's.
  
• merienda te eten in een befaamd restaurant om dt te doen (merienda heeft niet echt een vertaling, het is een soort tea-time, met lekker zoete "facturas")

Rond 8 uur kwamen we aan aan het huisje van Hernan. Alles klaar maken voor een bewoonbaar huis, avondeten en dan slapen. Rond 3 uur kwamen de anderen aan, zij konden pas rond 11 uur vertrekken.

Zaterdag was het stuntdag! Laura en Hernan konden niet mee naar het strand wegens allergie van Laura. Ik moest ook wel heel veel niezen, snotteren en snutten, maar niet zo erg als mijnn arme zus. Maar we lieten de pret niet bederven, wij dus naar het Argentijnse strand. Spijtig genoeg niet zo warm en heel gelijkend op de Belgische kust (minder volk wel, maar dat lag aan de tijd van het jaar en de plaats). Yolan moet echter gezwommen hebben als hij aan zee is geweest dus nam hij een vlugge duik. Erg koud, maar toch vol trotsheid.
















Vervolgens voerden we allemaal stunts uit, wat enkele mooie resultaten opleverde:




In de avond speelden we de Argentijnse variant op stronten (genaamd chancho va= biggetje ga), ik leerde ze presidenten en we speelden de Argentijnse variant op RISK: TEG. Yolan verloor dit spel wel grandioos wegens:

• kleine idiote verschillen in spelregels
  
• ongeluk in het dobbelen
  
• voor 1 keer:minder tactische moves

Het spel duurde tot 5 uur in de ochtend! Tijd dus vooooor

Zondag, die eigenlijk een kopie was van zaterdag. Enige verschillen waren een latere start van de dag (3 uur), andere spelletjes en een trip naar huis. We vertrokken rond 12 uur en kwamen aan rond 3 uur en half. In de auto kon ik echter de ballen slapen dus heb ik de maandag school voor 1 keer geskipd.
Hasta luego!

PS: de Yolan is op facebook nu, ben wel nog niet zo handig ermee, maar dat zal wel komen zekers?
PSS: onderstaande fotos neem je door je hoofd heel snel heen en weer te zwaaien en dan met flash ne foto te nemen. Hilarische fotos levert dat op!