Pepsi music

Hola todos!

Vrijdag:
"Juanpi (iemand van mijn klas), wat ga jij doen deze avond?"
"Deze avond niets, maar straks ga ik naar een festival in het centrum: Pepsi music"
"cool, ik hou van optredens, mag ik meekomen?"
"natuurlijk"


foto: Links Emi, centrum nacho en rechts Juanpi

Zo gezegd, zo gedaan. Na een telefoontje naar de mama in de toiletten, een hoop afspraken en natuurlijk een rit naar het centrum, stonden we rond half 5 op de "wei" van Pepsi music. Het was reggaedag en dat zag je aan de mensen: overal jamaica kleuren, t shirts met Bob Marley er op,... Het stond me wel aan. Er waren 3 podia, maar wat wel raar was: 2 recht tegenover elkaar. De organisatie loste dit op door nooit op de 2 podia tegelijk iemand te laten spelen maar steeds afwisselend.
De bekendste band (voor mensen in België) die ik heb zien spelen was Ky-mani Marley, 1 van de zonen van.

Foto: Ky-mani Marley

Het was niet het laatste concert van de avond, maar ik heb er toch het meest van genoten, aangezien ik alleen daarvan wat liedjes kende. Hij speelde immers wat liederen van zijn vader die veel mensen uit volle borst meezongen. Later kwam Gondwana uit Chili, Cultura Profetica en los Cafres. Van die overbekende bands vond ik los Cafres de besten. Daarbij was het meeste sfeer en de beste muziek.
Ik wil ook even een kleine vergelijking maken met de Belgische festivals:

• Het festival, het eten en de merchandising is goedkoper (+)
  
• Omdat het PEPSI music was:geen bier en alleen pepsi of water (-)
  
• Goede accomodatie, ondanks de ligging (in het midden van een grootstad) (+)
  
• alleen bij laatste band bisnummers (-)

Natuurlijk zijn festivals in België beter, omdat de sfeer nog steeds beter is, maar ze proberen het allesins goed hier.



Hasta Luego

Argentinian beach (English)

Two weekends ago, this guy, Yolan went on holiday! To be more exactly: we went the Argentinean beach. There was a particular reason that it turned out to be so good; for the first time we went with only the children, the parents stayed at home.
So, Friday afternoon my sister Laura and her boyfriend Hernan and me started the trip. It took us double so long as it would be in my country: the journey lasted 4 hours!
Time enough to:

• talk about what we would do there
  
• work a bit on my Spanish (as for me the times in Spanish are really hard to learn)
  
• try to listen to my Ipod, but I think this country has something against Belgian Ipod’s, because it didn’t work
  
• eat merienda in a famous restaurant (merienda is a sort of tea time, and you eat delicious “facturas”)

We arrived at about 8 ‘o clock at the house of Hernan. That night we prepared the house for the night, went out to a restaurant and went to sleep. At about 3 ‘o clock in the night the others (my brother Martin with his girlfriend Eugenia and my other sister Agustina, with her boyfriend Juani) arrived. They couldn’t leave the house before 11PM.

Saturday was a stunt-day! Badly enough Laura and Hernan couldn’t join us to the beach because Laura had an allergic reaction to dust. I had to sneeze a lot as well, but I wasn’t so bad as my poor sister. But we didn’t want it to ruin our day so we went with a good mood to the beach! It wasn’t that warm but you know me, when I go to the sea, I have to swim at least 1 time. The others couldn’t believe what I planned to do, they stood there covered with warm dresses, watching me. I have to admit, it wasn’t a very long swim because it was really really very cold, it’s still winter here! But of course I was very proud to I did it in spite of the weather and the freezing sea : ).
Then we did some stunts (it warmed me up), watch the pictures some messages below.

Back at the beachhouse we played cards. The game “Chancho va” is a variant on a game I know in Belgium called “Stronten”. I learned them the card game “President” and after that we played TEG. In Belgium we would call it “Risk”. I lost the game so hard because of following reasons:

• some little stupid differences in the rules
  
• bad luck at rolling the dices
  
• my tactic moves were not that strong

But we had a lot of fun ‘cause we played till 5 ‘o clock in the morning!
Time to get sleep and to talk about…
Sunday. that was almost of a copy of Saturday. Though there was a difference: the time we woke up, for example (3 ‘o clock in the afternoon!), we filled the day by going to the beach and playing games again and of course we had that long trip back home. We left only at midnight. I didn’t succeed to sleep in the car so I was really exhausted when I arrived back home.
The next day; Monday I skipped school for the very first time. But that’s common here, many of my classmates do it. There is not 1 day that everybody is present in the classroom.
Hasta Luego!

Argentijns onderwijs

Hola todos!

Ik ga nu al voor een maand ofzo naar school, tijd dus voor grondigere analyse dan het eerste bericht:
Eerst zei ik dat het school hier zeer moeilijk was. Dat moet ik toch even nuanceren: het is hier wel degelijk van een redelijk hoog niveau wat ze hier leren, maar het is hier dan ook 1 van de beste (dus moeilijkste) scholen van heel Argentinië. Dat hebben ze mij toch gezegd. Maar ik vind de manier van lesgeven hier echt niet zo goed, alleen van filosofie en Engels (dat wel op een lager niveau) kan ik zeggen dat het zo ook in het Sint-Pieters College te Leuven zou gegeven worden. Ik zal enkele voorbeelden op een rijtje zetten:
a) Bij aarderijkskunde zijn alle lessen hetzelfde: de leerkracht geeft een paar vragen over het hoofdstuk (dat in het boek staat), in de les of thuis moet ge dan alles kopiëren wat er over die vragen in u boek staat. En let wel: kopiëren, niet samenvatten. Dat heb ik wel even anders geleerd in België! De andere lessen vraagt ze dan mensen op, waar ze heel graag een 1 geeft, als ge iets niet hebt
b) Fysica is gelijkend maar veel minder diepgaand, echt een pak minder theorie. Bij een nieuw hoofdstuk zien we 10 minuten de formule en wat die betekent. Vervolgens moeten we oefeningen maken, die bijna altijd volgens ongeveer hetzelfde model gaan.
c) Bij geschiedenis is het gewoon letterlijk overschrijven wat de leraar zegt (wat mij nog nooit is gelukt, het gaat echt veel te snel voor mij)
d) Bij wiskunde zien we wel degelijk moeilijke dingen, maar ze hebben hier de basis niet eens. Ik heb ze hier nog niet met letters weten werken (sorry, soms wel met x), geen bewijzen te zien of te kennen, ze hebben al problemen met een simpele vergelijking,... vreemd
e)...
Wat ik dus wil zeggen: ik moet eindelijk de leraren in België gelijk geven dat we geluk hebben in België school te gaan. 1 wijze leraar zei ooit eens in de klas iets dat me is blijven hangen: "als ge hier zijt afgestudeerd op het Sint-Pieters College, weet ge niet noodzakelijk veel, maar kunt ge vooral veel". Ik snapte dat niet echt, maar nu wel. Als ik de taal hier goed beheersde, was ik hier denk ik de beste in alles. Dat komt natuurlijk ook wel omdat ik hier in het equivalent van het 5de middelbaar zit, en niet het 6de.

Hasta Luego!

PS: mijn email adres is niet verdwenen, info kan nog steeds verkregen worden
PSS: sorry schoolvrienden van België voor deze ode aan het Belgisch onderwijs, ik hoop dat jullie het mij kunnen vergeven
PPSS: ik wou dat ik beter Spaans kon verstaan en spreken, het irriteert me...

het leven zoals het is: leven in een vreemd land

hola todos!

Ik zit nu al iets meer dan een maand in Argentinië, er zitten dus al redelijk wat automatismes in mijn leven hier. Daarom zal ik eens een doordeweekse dag beschrijven. Uren kunnen natuurlijk een beetje afwijken van de werkelijkheid, maar dat is vree normaal volgens mij.

• 6.30 Eerste wekker gaat, zet hem meteen later.
  
• 6.50-7.15 Klaarmaken voor school.
  
• 7.15-7.30 Gebracht worden naar school met de auto door de papa.
  
• 7.30-14.00 School (het leven daar zal ik wel in ander bericht melden)
  
• 14.00-ongeveer 14.40 rit met bus naar huis
  
• 14.40-15.30 Eten! eindelijk

Vanaf dit moment kan het veel verschillen wat ik doe. de hoofdactiviteiten tot ongeveer 6 uur zijn:

• siësta houden, soms heb ik het eeecht nodig
  
• beetje chillen,tv kijken, wat babbelen met vrienden van België of van hier
  
• iets op mijn blog schrijven! (zoals nu)
  
• ...

Vanaf 6 ga ik vaak klimmen (toch 3 a 4 keer per week, zaterdag meegerekend)tot ongeveer 9 uur. Als ik terug ben zijn er veel mensen thuis en babbel ik over de dag die ik heb gehad. Vanaf 10 uur is het avondeten, dat sowieso tot 11 uur duurt. Dan ga ik slapen, en zie vaak nog stukje van een film ofzo in bed:p. Soms is het heerlijk om een tv op je kamer te hebben!

Zo zit dus een weekdag van Yolan Gielen er zowat uit. Enorm spectaculair is die niet, maar toch: doe alsof je het fantastisch vind!
Hasta luego!


PS: je ziet dat ik al zeer goed kan klimmen!

Argentinian beach

Dit weekend is Yolan op vakantie gegaan! Namelijk naar de Argentijnse zee.
Wat nog leuker was, was dat het eens zonder de ouders was, alleen de kinderen.
Vrijdag reed ik op met Laura (voor de duidelijkheid=oudste zus) en Hernan (haren vriend). De rit duurde 4 uren, dat is heel wat langer dan naar de Belgische kust rijden. Tijd genoeg om:

• te praten over wat we gaan doen
  
• mijn Spaanse tijden wat bij te werken (zeer moeilijk)
  
• proberen mijn IPOD te laten spelen in de auto, wat natuurlijk niet lukte, dit land heeft iets tegen Belgische IPOD's.
  
• merienda te eten in een befaamd restaurant om dt te doen (merienda heeft niet echt een vertaling, het is een soort tea-time, met lekker zoete "facturas")

Rond 8 uur kwamen we aan aan het huisje van Hernan. Alles klaar maken voor een bewoonbaar huis, avondeten en dan slapen. Rond 3 uur kwamen de anderen aan, zij konden pas rond 11 uur vertrekken.

Zaterdag was het stuntdag! Laura en Hernan konden niet mee naar het strand wegens allergie van Laura. Ik moest ook wel heel veel niezen, snotteren en snutten, maar niet zo erg als mijnn arme zus. Maar we lieten de pret niet bederven, wij dus naar het Argentijnse strand. Spijtig genoeg niet zo warm en heel gelijkend op de Belgische kust (minder volk wel, maar dat lag aan de tijd van het jaar en de plaats). Yolan moet echter gezwommen hebben als hij aan zee is geweest dus nam hij een vlugge duik. Erg koud, maar toch vol trotsheid.
















Vervolgens voerden we allemaal stunts uit, wat enkele mooie resultaten opleverde:




In de avond speelden we de Argentijnse variant op stronten (genaamd chancho va= biggetje ga), ik leerde ze presidenten en we speelden de Argentijnse variant op RISK: TEG. Yolan verloor dit spel wel grandioos wegens:

• kleine idiote verschillen in spelregels
  
• ongeluk in het dobbelen
  
• voor 1 keer:minder tactische moves

Het spel duurde tot 5 uur in de ochtend! Tijd dus vooooor

Zondag, die eigenlijk een kopie was van zaterdag. Enige verschillen waren een latere start van de dag (3 uur), andere spelletjes en een trip naar huis. We vertrokken rond 12 uur en kwamen aan rond 3 uur en half. In de auto kon ik echter de ballen slapen dus heb ik de maandag school voor 1 keer geskipd.
Hasta luego!

PS: de Yolan is op facebook nu, ben wel nog niet zo handig ermee, maar dat zal wel komen zekers?
PSS: onderstaande fotos neem je door je hoofd heel snel heen en weer te zwaaien en dan met flash ne foto te nemen. Hilarische fotos levert dat op!

Argentinian jawling

PS: this sport is called jawling. next time more news about my weekend at see!

My best day

Hola todos!

This will be my first message in English. This way also my Argentian friends can understand what’s happening to me in Argentina. Dutch is not an international language after all.

Let me tell you about my best day here in Argentina. For me it was yesterday, because of many reasons. The day began not so special, not even at school. After school, I went eating with an ASF volunteer (ASF is a similar organisation like YFU; the organisation with whom I went to Argentina).

We had a nice talk, most of the time about my experiences so far in Argentina and he gave me a few tips about life as an exchange student. For example the best way to learn Spanish is watching Spanish movies with Spanish subtitles. He also knows many handy things because he was also an exchange student like me. He went to California for a half year. Because he's a volunteer for the AFS company he has often exchange students at home.


He also gave me the email address of a Belgian exchange student in La Plata. My ‘dad’ works in La Plata, so I will meet her someday :D. Can’t wait. Can you imagine in what mood I was after that conversation? A very good one.

Then a got a phonecall from 'my sister' Agus. She asked me if I would like to go bowling with her and Juani (her boyfriend). Of course I said yes! But bowling is very weird here. You get a smaller ball (without holes), and in one turn you may throw 3 times on tiny skittles. The last and first time I played that game, I really sucked ass.

This time however, I really owned the place. Twenty points before Juani and thirty before Agus. Yes, I know, playing together is the best part, but winning is even better. So it gave me an extra happy feeling that day. And it didn’t end.

The next cool event happened in the evening. Every Tuesday night I play football with Juani and his family. At the beginning I though it would be easy because I am not thàt bad football-player in Belgium. Well I had to change thoughts about that almost immediately: everyone plays better then me, here in Argentina.


But yesterday on the contrary, I really played a good match, I made 3 goals! Lucky me. After the match everyone told me I played a good match, and I felt very proud about myself.

But the most important thing was my improvements in the Spanish language that I felt during the whole day, increasing to the evening.

At the end of the day, there was a phonecall for me. During the whole conversation we didn’t use one single English word! Thàt was very special for me, a relief if I may say so. When people speak in a normal way – that means very fast - I start to understand some things and even say something back in reply.

But the special part about this is that I didn’t have to think about every Spanish word anymore, some sentences came out of my mouth as if it was normal. A strange sensation which I realised later - as if I belong more and more to the Argentinean community. That make Tuesday 9 /11 a very cool day!

Hasta luego!

Mi mejor dia

Hola todos!

Voor degenen die de titel niet kunnen lezen: Mijn beste dag.
Gisteren (dinsdag) was namelijk mijn leukste dag in een aantal opzichten. De ochtend was niet speciaal, evenmin de dag op school. Maar daarna ging ik iets eten met een vrijwilliger van ASF (organisatie zoals YFU). Daaraan kon ik al mijn ervaringen kwijt van in Argentinië en dus hebben we zeer lang gepraat. Allemaal wel in het Engels, wat toch even een verluchting is. Hij gaf me ook tips om misschien beter Spaans te leren (ter info: naar Spaanse films kijken met Spaanse ondertiteling). Ook heeft hij mij het email adres gegeven van een Belgische die in La Plata woont (waar mijn vader werkt), dus kan ik die ook eens bezoeken, yeeey. Hijzelf is een half jaar naar de US gegaan, dus weet hoe het is om uitwisselingsstudent te zijn. Na ons gesprek voelde ik me al heel goed:D.
Dan belde Agus me en vroeg of ik geen zin had om te bowlen met haar en Juani. Daar had ik geen probleem mee:D. De bowling is hier wel uiterst vreemd: een hele kleine bal zonder gaten, kleine kegeltjes en ge moogt 3 keer per beurt gooien. De eerste keer dat ik het deed, liep het voor "geen meter" (gelukkig wel voor 2, haha). Deze keer heb ik het spelletje ge-owned: 20 punten voorsprong op Juani en 30 op Agus. De Yolan dus zeer blij.
Het volgende coole was de avond: Dinsdagavond ga ik altijd met de familie van Juani voetballen. De eerste keer dacht ik: in België ben ik een redelijke voetballer, dus hier ook. Neenee fout gedacht: bijna iedereen kan hier goed voetballen! Dus ik ben hier echt 1 van de allerslechtste voetballers, maar gisteren was ik heeel goed! Iedereen feliciteerde mij met mijn prestatie en hoe trots was ik! Zeer trots, dat kan ik jullie wel zeggen.
En dan het laatste, en zeker het belangrijkste waarom gisteren zo een coole dag was: eindelijk had ik het gevoel dat ik verbeterde in het Spaans! Ik kon al eens een gesprek volgen als er snel gesproken werd (en ik kon er iets tussenin zeggen in het Spaans!), ik heb een heel telefoongesprek in het Spaans gevoerd (enorm moeilijk) EN ik moest niet meer nadenken over de basisdingen, sommige zinnen kwamen er echt uit alsof het niets was
Man man man, als dat geen coole dag was, weet ik het ook niet meer
Hasta luego!
PS: Ik kan nog steeds niet goed Spaans hoor, het was gewoon al beter:D

geesten oproepen

Ten eerste: sorry voor het late bericht, ik had namelijk een druk weekend. Ik zal het proberen goed te maken met wat meer berichten deze week, ik heb ook weer wat inspiratie gevonden. Zaterdag mocht ik naar een "verjaardagsfeestje". Het was namelijk de verjaardag van Axel, ne copain van in de klas (helemaal niet de beste, maar kom). Veel feest was er niet aan, het was meer spelletjes spelen, eten en verder spelletjes spelen, Er is geen druppel alcohol gevloeid! 1 Van de spelletjes vond ik zo grappig dat ik er toch iets over moest schrijven: geesten oproepen. Je kent het wel allemaal: iedereen zit in een cirkel, je concentreert je, allemaal een vinger op een glas en dan de geest "oproepen".

Bij mij ging het mis bij het concentreren, ik schoot de hele tijd in de lach, hoe kunt ge bij zo iets nu serieus blijven? De anderen irriteerden zich daar wat aan, maar ja veel kunt ge daar niet aan doen. Na een paar keer proberen hadden we toch een geest te pakken. Hij was van Argentijnse afkomst (toevallig), hij was geboren en gestorven in Buenos Aires, en leefde redelijk lang geleden (hij kende Maradonna niet). De volgende geest sprak toevallig Frans, zodat ik hem wat vragen kon stellen. Tegen dan had ik ontdekt dat je met een kleine beweging van u vinger de rest totaal kon beïnvloeden. Dat leverde wel leuke antwoorden op: Zijn favoriete voetbalspeler was quedja (de anderen hebben daadwerkelijk opgezocht of hij bestond), hij heeft de stad brwii in België bezocht (ik wou Brugge maken, maar dat lukte niet helemaal),...
Dat spel is zeker een aanrader om thuis te spelen, ik had echt de tranen in de ogen van het lachen.
Hasta Luego!

PS: ik ga vanaf nu ook berichten in het Engels schrijven, zodat ze het hier ook wat kunnen volgen. Maar geen nood: het zal altijd een dubbel bericht zijn (in het Nederlands en het Engels)

River Plate- San Lorenzo

Wie niets herkent in deze titel: geen nood, u bent nog steeds mee. Voor diegenen die de titel wel herkennen: een voetbalmatch live in Argentinië is zoooveel sfeervoller dan in België!


Yolan is dus zondag samen met zijn broer (en een van zijn vrienden) naar een voetbalmatch gaan kijken: zijn ploeg (River Plate) tegen San Lorenzo. Goed op tijd aangekomen zodat we zeker goede plaatsen hadden. Hier zijn de stadia immers wel vol, in tegenstelling tot België. En al voor de match iedereen a volonte! Bijna altijd eerst de supporters aan de overkant, waarna alle supporters van River Plate uit volle borst de anderen gewoon totaal overklasten.

Een lied was heel makkelijk en kon ik goed meezingen: vamos (komaan) amos amos River Plate, Vamos amos amos River Plate, Vamooooooooooooooooos River Plaaaaaaaaate. En in plaats van 2 handen in de lucht, zwaaien ze hier steeds met de rechterhand, een beetje op een jannettige manier. Maar zo wordt hier dus gescandeerd:D. De match zelf was eigenlijk helemaal niet goed, namelijk 0-0 en weinig kansen, maar de supporters zorgden voor genoeg animo.

Foto: hier komen de spelers van River Plate op het veld.
Pittig details is wel de voorzorgsmaatregelen tegen gevechten: er kan geen bier gekocht worden in het stadium maar speciaal is vooral hoedat de supporters van de tegenpartij behandeld worden: Ze zitten in 3 blokken die met prikkeldraad zijn omgeven. Er stonden een stuk of 50 politiemensen rondom hen en na de match moesten wij eerst een half uur wachten totdat alle supporters van de andere ploeg veilig weg waren. Wat moet dat geweest zijn in het verleden!

Maandag op school aangekomen, vroegen een paar mensen of ik niet toevallig naar de match van River tegen Lorenzo was gaan kijken, waarop ik natuurlijk trots Ja zei. En als ik vroeg waarom, zeiden ze dat ik op tv ben gekomen:D, ik ben dus al meteen een tv ster!

Hasta Luego