Flogger

Tijdens de les Engels (de enigste les waar ik alles versta) hadden we het over trends enzo. Plots kwam het woord "flogger" boven, dat kende ik niet dus vroeg ik wat het was. Ik kreeg een uitleg die me verdacht bekend leek. Flogger is een stijl van kleding, haar en dansen en is van Argentijnse oorsprong.
Kenmerken zijn:

• strakke broeken
  
• strak haar en vaak over 1 oog
  
• t-shirts, vol fluo of allesins heel opvallend
  
• schoenen van nike, converse of vans
  
• polsbandjes

Inderdaad, u kent het allemaal, het is de alombekende tecktonic stijl! En wat een rage is dat hier! We gingen vandaag naar het winkelcentrum en er liepen echt hon-der-den "floggers" rond. Heel de jeugd, van 5 tot 20, liep in dezelfde kledingstijl rond. De dansstijl is echter anders dan bij ons: http://www.youtube.com/watch?v=o2jwvTGKDH4, evenals tecktonic een zeer grappige dans. Wel coole muziek, volgens mij. Het grote verschil tussen flogger en tecktonic is wel dat het dansen hier met de benen gebeurd, terwijl tecktonic het vooral van de armbewegingen moet hebben.
Ik kijk echt uit naar een flogger feestje, dat lijkt me zo grappig om iedereen zo te zien dansen:D. Op de feestjes waar ik geweest ben, was het steeds cumbia van muziek. Maar daarover zal ik het een volgende keer wel hebben
Hasta luego!

Lourdes in Zuid-Amerika

Zondag heeft Yolan een cultureel verantwoord bezoek gedaan: hij heeft namelijk het Lourdes van Zuid-Amerika bezocht, genaamd Lujan. In Lujan staat een enorme basiliek die volledig aan Maria gewijd is.

U ziet het of niet: het is een enorm mooie en grote basiliek, waar zelfs een atheïst als ik even moet bij slikken. Het is het belangrijkste bedevaartsoord in Argentinië. Juan wist me te zeggen dat het de gewoonte is om te voet naar Lujan te stappen. Hij heeft het al 2 jaar na elkaar gedaan (in 1 dag) en dat is toch 64 kilometer! Wel zei hij erbij dat hij erna nog nooit zo een grote blaren had gehad:D.
Wij dus naar binnen en daar was het minstens even mooi. Er was ook juist een mis bezig, wat een mooi effect gaf.

Deze foto lijkt echt heilig: het licht schijnt juist op de heilige, dat kan toch geen toeval zijn? En ik heb dat moment kunnen vastleggen met een kapot scherm! Wat een goede fotograaf ben ik toch.
We liepen wat rond in de kerk en ik zag mensen biechten, nog nooit gezien. Bij het naar buiten gaan knielden Agus en Juan even en ze begonnen een klein gebedje. Ik besloot het daarbij te laten, aangezien ik niet eens zou weten wat te zeggen. Daarna zijn we gewoon terug naar huis gereden en heb ik voor heel het gezin pasta carbonara gemaakt! Ze vonden het zeer lekker en we gaan het dit jaar zeker nog eten. Daar heb ik natuurlijk niets op tegen.
Om dit bericht af te sluiten nog een foto van mij in schooluniform.

Hasta luego!

eerste schooldag

hola!

Donderdag ging normaal oficieel de eerste dag zijn dat Yolan naar het Argentijns college ging. De leraren gooiden echter roet in mijn eten door te staken, waardoor te veel leerlingen niet naar school gingen komen, Yolan dus ook niet. Maar vrijdag was het eindelijk zo ver: Yolan moest om 20 voor 7 gewekt worden om om kwart na 7 op school te zijn. Dat mislukte al totaal, ik werd namelijk gewekt om 7 uur met het bericht dat ik 5 minuten had om me klaar te maken. Gelukkig kan ik mij goed haasten dus was ik relatief klaar om te vertrekken (in mijn schooluniform!). Op school kreeg ik te horen dat ik in de richting natuurwetenschappen in het 5de jaar terecht ging komen. Ze vonden blijkbaar dat ik het 6de niet ging aankunnen (spijtig, want het 6de jaar heeft hun eindejaarsreis naar Bariloche=ibiza van Zuid-Amerika). In de klas aangekomen moest ik kiezen waar ik wou zitten, wat moeilijker bleek dan het leek, want iedereen wou naast "de nieuwen buitenlander" gaan zitten. Ik mij daar ergens van achter geplaceerd, waarna ik iedereen zijn naam te horen kreeg, moest zeggen welke muziek ik luisterde, welke talen ik sprak,... Ze moesten alles van mij weten, zeker ook voor welke voetbalploeg ik was: River Plate of Boca Juniors (2 rivaliserende ploegen in Buenos Aires). Ik zeg dan voorzichtig dat ik het begot niet weet, al heb ik lichte voorkeur voor River Plate, aangezien mijn gastbroer daarvoor staat (en ik eens mee mag naar een match). De lessen dat ik had: Wiskunde (snapte ik alles aangezien ik het al eens gezien heb=exponentiele functies), fysica (idem=elastische krachten), biologie (verstond ik al een pak minder) en dan Toerisme (verstond ik af en toe een woordje). Naarmate ik minder van de les snapte, hadden mijn klasgenoten er precies ook minder zin in (in de les weliswaar). Bij biologie deden we eigenlijk al bijna niets meer, en bij toerisme ook echt niks. Het was echt een leuke dag en ik ben al uitgenodigd om mee te voetballen, uit te gaan, samen de bus te nemen, en nog veel meer. Na school was ik wel bekaf (het was nog maar 2 uur) en na de lunch om 3 uur ben ik even gaan slapen. Normaal ging ik pannekoeken maken voor de verjaardag van mijn mama hier maar ik werd pas om 20 uur wakker, zodat het pannekoeken idee verplaatst werd. In de avond was er nog het feest van mama, maar daar zal ik andere keer iets over schrijven.
Hasta luego!

gastgezin

Eigenlijk moest ik dit bericht al veel eerder hebben gemaakt, maar omdat ik zelf er nog geen fotos van had, hield ik het altijd voor later. Tot nu, er moet eindelijk eens kennis zijn van mijn allervriendelijkst gastgezin.

Links van voor zie je mijn gastmoeder: mama of Maria noem ik haar. Immer geinteresseerd in mijn doen en laten en ze verjaart deze vrijdag. Dan zal ik pannekoeken maken:D. Rechts van haar vind je mijn oudste gastzus (Laura) en -broer (Martin). Laura is 26 en werkt voor de staat. Wat ik kon begrijpen uit haar uitleg was dat ze voor de ziekteverzerzekering zorgt van de ambtenaren. Ze is zeer met mij begaan en wil zoveel mogelijk met mij doen. Martin (24) zal in december afgestudeerd zijn in toerisme en vertrekt dan naar Nieuw-Zeeland. Daarom wil hij tegen mij in het Engels spreken zodat hij zich daarin wat kan oefenen. Hij draagt kei coole broeken en wil vooral al mijn muziek leren kennen. Dan heb je rechts de lieven van gastbroer en -zussen: Juan van voor, Eugenia naast Laura en het lief van Laura rechts (ik vergeet nog steeds zijn naam). Eugenia kan geen Engels en sprekt super snel Spaans, dus kan ik niet vaak dingen tegen haar zeggen, maar het is wel een heel leuke (vb op haar feestje). De Juan(i) is echt ne coole gast. Hij is het vriendje van Augustina en ook van mijn leeftijd. Gisteren ben ik met hem en zijn familie gaan voetballen, echt cool. Het lief van Laura is de meest chaotische, hij wil soms Engels spreken, maar daar slaagt hij vaak niet in. Hij was de eerste avond van aankomst ook het zatst van de (door mij) geschonken genever. Van voor heb je tenslotte nog Kiela, de hond. Echt een prachtbeest. De rest van de familie heb ik nog niet ontmoet

Links op deze foto bevindt zich Gustavo, de vader des huizes. Hij is de advocaat, maar dat merk je niet echt in zijn doen en laten. Hij spreekt ook niets Engels maar hij spreekt rustig en daarom kan ik hem vaak het best verstaan (als er Spaans wordt gesproken=vaak dus). De rest van de foto heb je normaal al eens gezien.

Dit ben ik met mijn gastgezin op een belangrijk plein in Buenos Aires. Augustina is 19 en is met YFU voor 3 maanden naar Australie geweest en kan echt redelijk goed Engels. Zij is een grote hulp voor mij en het is ook echt een heel leuke. Ze gaat ofwel stewardesse studeren, ofwel tolk Engels-Spaans. Haar bijnaam is Agus, wat veel gemakkelijker te schrijven is. Vanaf nu zal ik haar dus vaak zo noemen.
Voila, nu weet je toch al wat meer over mijn gezin!

uitgaan en Argentine

Dag beste mensen!
Gisteren waren er meerdere goede redenen om eens goed te feesten: het was Eugenia (lief van Martin) haren verjaardag , het was maandag vrijaf voor San Martin en we haddden het de avond ervoor niet te laat gemaakt (4 uur is hier echt niet laat). Mijn 2 gastzussen waren niet aanwezig wegens ander feestje en aan strand zijn met geliefde. Ik dus met Martin naar huis van zijn vriend gereden waar we gegeten en vooral gedronken hebben.

Een drank die hier veel gedronken wordt is Fernet branca met cola. Zeer sterk (45%) en muy rico (zeer lekker). Rond 3 uur dachten we van: gaan we niet eens naar een bar? Het is nog vroeg in de avond. Dus wij naar een soort danscafe, misschien eerder kleine discotheek. Daar hebben we ons zeer goed geamuseerd. Spijtig dat men alleen Heiniken kon bestellen in liter flessen (maar 13 pesos = iets meer dan 3 euro).

(Eugenia, ik en Nico)
Over heel de avond gezien kende ik 2 liedjes, voor de rest waren het allemaal zeer "populaire" liedjes, dat zei Martin toch constant. Het was wel leuke muziek om op te dansen. alleen kennen ze hier het concept "dj" niet: de hele tijd gewoon in 1 keer overschakelen, en dat doet pijn aan men hart. Rond 6 uur begon de tent te sluiten en gingen wij ook naar huis. Rond 7 lag ik in mijn bed van mijn eerste echte feestje in Argentinie.

(Martin, ik, Eugenia en mensem waarvan ik de naam vergeten ben)

my crib in Haedo

Dag beste mensen!
Omdat ik nog niet veel fotos heb getrokken van mijn gezin, zal ik eerst een bericht schrijven over het huis waar ik in leef. Laten we stellen dat we redelijk luxueus leven. Ze hebben hier:

• een zwembad
  
• een meid
  
• enorm veel tv's en pc's (heb beide op mijn kamer)
  
• een mega bbq
  
• een dressing (toch zeker 1 op mijn kamer:p)
  
• bewakingscamera's
  
• nog niet overtuigd?

De eerste avond hebben we meteen een grote bbq gehouden ter gelegenheid van mijn aankomst. Alle gezinsleden+hun lieven waren er, dus een zeer gezellige boel. Het zijn allemaal schatten van mensen, en het lijkt alsog ik al veel langer in het gezin leef (buiten mijn gebrek aan Spaans natuurlijk).
Om dit bericht af te sluiten, wat fotos van het huis hier (ik heb het kabeltjes probleem reeds opgelost ja)

eerste bericht vanuit Argentinië

holaaaa

De Yolan is veilig in Buenos Aires aangekomen. Ik zit nu in een jeugdherberg waar we deze nacht hebben overnacht. Het was een zeer lange vlucht: eerst van 8 tot ongeveer half 11 in Madrid en dan van half 1 tot half 1 (in jullie tijdsrekening), hier echter was het nog maar half 8. We werden opgewacht door 2 YFU vrijwilligers, die ons tot in de jeugdherberg brachten en daar zit ik dus nog steeds. Het typen gaat vrij traag vanwege het qwerty klavier dat ik nog niet echt gewoon ben, het leuke is ook dat de helft van de letters half weg zijn. Als je een bericht met fotos verwacht zal ik je moeten teleurstellen: hier kan ik geen fotos uploaden. Maar het domste moet nog komen: ik ben dat kabeltje gewoon glats vergeten. Maar ik koop hier wel zo iets waar ge dat makkelijk mee kunt doen. Straks komt mijn gastgezin mij ophalen en begint het avontuur nog echter. Ik zal mijn bericht niet te lang maken dus: ¡¡tot het volgende bericht!!

afscheid nemen....het kan ook leuk

Mijn laatste avond in België, dan is er nog even tijd om een artikeltje te schrijven. Gisteren was namelijk mijn afscheidsfeestje, dat zooo leuk was dat ik besloot dat ik er iets over kon schrijven. Er was lekker veel volk, lekkere hapjes, leuke muziek, bier,... Het was echt overweldigend. Mensen hebben ook lekker veel in mijn gastenboek geschreven, zodat ik lekker veel kan lezen op de vlieger.

Al dat afscheidnemen, al die knuffels en kussen, al die blije gezichten (tot ze weggingen natuurlijk), echt om van te genieten. Kortom: mijn leukste afscheidsfeestje ooit

Nu ben ik heel moe en ga ik jullie laten. Wens me een goede reis en ik wens jullie allemaal een fantastisch jaar (zonder mij weliswaar).



















PS: Als je mij per sé eens wilt schrijven is dit mijn adres:
fam. Dutto
Colombres 122
1706 Haedo Argentina

Festivalweekend

Jaja, mijn allerlaatste weekend in België! Ik heb er zeer hard van genoten: vrijdag en zaterdag naar een drum n bass festival in Dinant. Zondag was er nog plaats vrijgehouden voor marktrock.
het festival in Dinant, genaamd Skunkstep werd gehouden in een kasteeltje. De bijzaal was gewoonweg een kerk met een vrij groot Jezus beeld! Zeer underground dus...geniaal.

Zondag ook goed geamuseerd op marktrock. Enkele conlcusies:

• Anouk was veel beter dan op Werchter
  
• Mensen gaan nu al ongegeneerd in onderbroek in andere mensen hun schouders
  
• de security van marktrock zijn eikels (ik mocht niet eens een blikske stella bezitten)
  
• De after party was dik oké!!

Afscheid nemen...

Nog drie dagen en het is zover...
Woensdag 13/08 heel vroeg, stapt Yolan in de vlieger richting Argentina.

Om goed afscheid te nemen (en nog eens goed te vieren) heeft Saïdja een afscheidsfeest in elkaar getimmerd. Alle info hieronder op de super sexy flyer:

Nog een weekje!

Nog een weekje hier in België dromen over de wilde avonturen die te beleven vallen in Argentinië en dan vertrek ik eindelijk! Van den 13de augustus tot ... eind juni 2009.