Afscheid nemen..bestaat wel

Dag Belgen in dat verre Belgenland!

pffff, heb hier met beide families mijn laatste avondmaal gegeten (op aparte dagen) en het was telkens emotioneel hoor. Ik had voor beide families ook een tekstje voorbereid dat telkens zooooo mooi was dat er traantjes opkwamen:D.



Foto: laatste avondmaal bij de Duttos



Foto: afscheid bij de Rodriguezen

Nu zit ik hier voor mijn laatste uurtje in mijn huis en ik wil het echt niet verlaten, het kleine huisje waar ik bijna 7 maanden heb ingewoond... Ik zou er gemakkelijk nog een maand hebben kunnen inwonen.
In mei had ik het nogal moeiljik en wou ik naar huis gaan maar dat is zeker voorbij. Ik ben blij dat ik familie en vrienden ga zien maar eigenlijk zou ik graag in het mooie, door vriendelijke mensen bewoonde Argentinië blijven.

Ik zie velen van jullie de donderdag, sommigen de maandag erna (mijn welkomstparty) en sommigen nog later. Denk eraan: soms zal ik eens een Argentijns woordje zeggen, maar dat vind ik verdomd normaal, en ik vind dat ik dat mag



Ik met het mooie hemdje en pet van de Gendarme van Argentinië dat ik heb gekregen van Norman.

Muchos saludos de Argentina! Un pays tan lindo y que no quiero dejar. Aguante Argentina boludo!

Rosario

Hellow hellow

Yolan heeft gedaan met reizen. Zoveel heb ik niet afgereisd, maar ik wou nog de laatste week in Buenos Aires blijven zodat ik toch degelijk afscheid zou kunnen nemen van mijn beide families



Foto: het idee van "de springfoto" van mijn zusje gestolen. Het is heel leuk om uit te proberen. Op de achtergrond is een vuur dat altijd zal branden

Maar ik ben dus naar Rosario gegaan.
Waar ligt het?
Wel, op zo een 350 kilometer van Buenos Aires, zeer dicht dus. Maar 4 uurtjes in de bus.
Waarom Rosario?
wel, het ligt wel degelijk dicht bij Buenos Aires, dat is mijn voornaamste reden. Maar er werd me ook gezegd dat de vrouwen van Rosario de mooiste van Argentinië zijn. Dat moest ik toch even uitzoeken
En wat vond ik ervan?
Om eerlijk te zijn: een heeel leuke en mooie stad. Alles is iets rustiger dan in Buenos Aires, wat ik toch apprecieer. Ik zou er echt geen probleem mee hebben gehad om daar op uitwisseling te hebben gezeten. Maar ik ben tevreden met Buenos Aires hoor, maar Ik vond Rosario echt de max.
Wat de vrouwen betreft: ik zag niet echt zoveel verschil met de mooie vrouwen van Buenos Aires. Maar het was hier ook verlengd weekend en ze zeggen dat er veel mensen naar Buenos Aires waren gegaan. Balen dus



Foto: het geboortehuis van Che Guevara

Wat heeft de Yolan allemaal gezien op cultureel gebied?

• Het huis waar "den che" is geboren= che guevara
  
• Het monument van de vlag. Een groot monument voor de bedenker van de Argentijnse vlag: Manuel Belgrano.
  
• De zaal der vlaggen. Een zaal met elke nacionale hymne met vlag van elk Zuid-Amerikaans land.
  
• Een Londense telefooncel!
  

Foto: dat monument



Foto: boven op het monument, met zicht op de stad

Voila, dit zal 1 van mijn laatste berichten zijn, en ik zou 1 ding willen vragen: al de mensen die wel eens mijn blog lazen maar nooit een reactie durfden te plaatsen, dat toch eens te doen. Ik zou gewoon eens de personen willen weten. Als je niet weet wat schrijven, schrijf gewoon: Yolan, sos un capo

Ok, tot de volgende!

Off-program/Iguazu

Hola iedereen!

Jaja, nu heb ik eindelijk een excuus voor niets geschreven te hebben: ik had echt geen tijd. Mijn situtie is ondertussen volledig veranderd: ik ben niet meer op uitwisseling, en heb eigenlijk niets meer met YFU te maken.



Foto: een vlinder met doorzichtige vleugels die ik heel mooi heb kunnen fotograferen

Het zit zo: ik ging in Baires naar de universiteit en volgde meerdere cursussen (dj, argentijns koken,...). Maar in de universiteit bleek ik echt niet de juiste vakken te volgen (sociologie was echt mijn ding niet) en al de cursussen eindigden in mei. Ik had dus schrik dat Juni een beetje "de maand te veel" ging worden, dus bedacht Yolan een plan. Ik vroeg dus aan YFU of er de mogenlijkheid in bestond om in juni "off program" te gaan. Dat betekent dus dat ik gewoon nog mijn ticket naar huis heb, maar buiten dat niets meer met de organisatie te maken zou hebben.



Foto: Het mooie zicht op de "keel van de duivel"

Zoals u het reeds verwacht: het is me gelukt, en nu voel ik me zeer goed, ik kan een beetje doen waar ik zin in heb. Van de dag ik vrij was heb ik mijn vliegtuigticket geboekt naar de waterallen van Iguazu. En daar ben ik zoo blij om want het is het mooiste natuurspektakel dat ik ooit in mijn leven gezien heb.



Foto: het zicht van de Braziliaanse kant

De watervallen zijn volledig anders dan de Niagara Falls in Canada. Daar is het gewoon 1 grote U vorm van water dat in een ondoorbroken lijn naar beneden dondert. Iguazu falls bestaat namelijk uit ongeveer 270 watervallen! Maar dit wnner er veel water is, ik ben er echter geweest wanneer er echt niet veel was. Maar het bleef ongelooflijk. En het mooiste punt is "de keel van de duivel" waar je een ongelooflijke hoeveelheid water naar beneden ziet gaan. Maar je kan het meer niet zien door de mist die er hangt. Ik ben de watervallen gaan zien van de Argentijnse en de Braziliaanse kant. Het was zeer mooi langs de Braziliaanse kant maar het indrukwekkendste was de Argentijnse kant. Ik heb ook een boottrip genomen die je onder 2 watervallen brengt. Helemaal nat, maar blij was ik erna.



Chinezen zijn steeds aanwezig! En ik moest met hen op de foto!

Ik zit hier in een hostel met zeer veel buitenlanders (nogal wiedes dat). Een man van Manchester was de ongelooflijkste: hij was op een 3 jarig durende reis en was halfweg. Hij heeft al de hoogste top van Europa en Amerika bereikt en wilt zijn reis eindigen met de Mount Everest te beklimmen. Maar zijn verhalen waren ongelooflijk. Ook een vrouw van Nieuw Caledonie ontmoet. Het blijkt ergens dichtbij Australie te liggen. Maar het is allemaal zo leuk om te horen en ik ben blij met mijn beslissing.

Oke en ik heb gehoord dat ik dus donderdag 25 juni in zaventem toekom rond half 7 in de avond. Diegenen die mij willen opwachten zullen daar dus moeten staan. De echte vluchtgegevens komen later



Foto: mijn model kant kwam even boven. hahaha


Oke ik zal hier nog een beetje een toffe tijd beleven en ik wens al mijn vrienden de beste examens toe. Doe het goed!

Hasta luego

Dj cursus

Fotos: Ik en Juan aan het mixen
Ja lap zeg,

Gisteren was het de laatste "les" van de tofste wekelijkse activiteit die ik hier had: Dj. Omdat het de laatste keer ging zijn, moest ik toch mijn fototoestel eens meenemen om te laten zien wat het inhield?
Toen ik begon met de cursus waren we nog met superveel volk. Zoveel zelfs dat we ons moesten opsplitsen in 2 groepen: 1 groep die met praktijk zou starten, dan de 2 groepen samen theorie zodat de andere groep met praktijk kan eindigen. Het is zowieso leuker om praktisch te eindigen dus zette ik mij in de 2de groep. Het was de beste keuze: de tofste mensen, en het liep altijd wel beetje uit.

Ik doe hier nu veel cursussen. Bijvoorbeeld jongleren en fotoshop maar alleen bij de dj cursus had ik het gevoel: dat zijn echt mensen zoals ik. Echt ne supercoole groep. Naar het einde toe kwam er ook minder en minder volk zodat we meer konden oefenen en elkaar beter kenden. Na de laatste les zijn we nog iets gaan drinken en eten.



Dit is dus de groep waar ik steeds in zat: Ik sta links van onder. Rechts is de Juan, mijnen beste maat daar. Over piercings en tattoos en zijn bijnaam is: wildskin. Link vanboven hebben we Yoko. 27, rastas, en heeft lang in Europa gewoond EN is al eens 5 jaar getrouwd geweest. Wat een meid is me dat. De vrouw in het midden is de lerares, ons Marian. Het leek me een heel toffe maar ze bleef altijd de leraar-leerling-afstand houden. Rechts van haar hebben we dan "pelado"="kale". Dat is dus een gewone bijnaam hier. Ook goe mee geamuseerd en produceert al een tijdje muziek ook. Met de andere 2 heb ik niet veel gepraat.


Yolan wants you! (foto getrokken wanneer we iets aan het drinken waren)

Het was echt de max, veel toffe mensen leren kennen, veeeeel bijgeleerd en spijtig dat het gedaan is
Tot de volgendeuh!

Que los cumpla feeliiiz

Hola todos!

De titel is de "happy birthday" int Spaans. Ik heb het de voorbije weken wel enkele keren gehoord, en dat is altijd wel eens leuk. Den 10de mei was ik immers jarig! Ik heb zeker een leuke avond beleefd: de hele familie is komen eten en er was een heel lekkere taart, dat kan toch niet mis gaan! We hebben het wel de 9de mei in de avond gevierd, maar toch pas om 12 uur de taart aangesneden. De 10de mei heb ik nog een verjaardagtaart gegeten bij vrienden van de familie die trouwens in juli mij al direct in België komen bezoeken!



Mijn laatste verjaardagstaat heb ik vorige vrijdag gegeten, toen ik mijn eerste familie ging bezoeken. Natuurlijk heb ik ook vele wensen mogen doen, waar dat er zelfs een paar van zijn uitgekomen (al waren mijn eisen niet zo hoog hoor).



Ik wens mezelf natuurlijk egouïstisch gezien nen hele leuke 19de verjaardag toe, en voor de rest die nog moet verjaren: ook ne gelukkige!

Parque chaz

Hellooow allemaal

Omdat ik de laatste tijd niet zoveel spectaculaire dingen heb gedaan was ik aan het piekeren en piekeren over wat ik in godsnaam een berichtje zou moeten schrijven. Het lijkt allemaal zo gemakkelijk maar ik vind het toch vaak moeilijk inspiratie te vinden. Gelukkig heb ik eergisteren inspiratie gevonden in mijn geliefde stad Buenos Aires.



De vorm van Buenos Aires is zoals bijna elke Zuid-Amerikaanse stad zoals een dambord. Maar dit is buiten 1 zone gerekend: Parque chaz. Daar lopen de straten in cirkel en er zijn 2 straten die die cirkel doorkruisen (loodrecht op elkaar dan nog wel). Wat eigenlijk nog het leukste aan die zone is, is dat alle straatnamen Europese steden zijn. Calle (straat) Dublin, Londres, Berlin,... Dat is toch zeker een bezoekje waard!

Foto: Copenhagen MET grafiti:D

Ik ben er met een Belg van AFS naar toe gegaan. AFS is de andere grote organisatie om op uitwisseling te gaan. We hebben dus alle straten bezien en erna een zonnig terrasje gedaan met een goede Stella (ongeveer 1 euro 70 voor 1 liter), dus mijn dagje was weer goed.

Foto: die andere Belg: Michael


Foto: misschien onduidelijk door de zon maar het is calle Athenas

Volgende keer weer, met meer weer!

Bauti

Foto: Bauti met mij, samen naar Frank en Frey aan het kijken

Hola Belgica!

Iedereen vrolijk pasen! Hopelijk de vrienden toffe vakantie aan het beleven (waarschijnlijk wel), en snowboardverhalen mogen altijd vermeld worden. Hier hebben we met pasen alleen een velengd weekend: van woensdag tot zondag. In dat weekje zijn we naar zee gegaan, maar dat is voor een volgende keer. Nu wil ik het hebben over het liefste neefje dat ik ooit hebben gehad: Bautista Ignacio Bornemann, of kortweg Bauti.

Foto: Bauti met mijn nicht Camilla (geen misse trouwens)

Bauti leeft samen met zijn moeder tegenover ons huisje in Carapachay. Ge kunt u wel voorstellen dat ik hem vaak zie. Het is echt een geweldig kereltje: juist 2 geworden en kan al praten gelijk zot. Even zijn belangrijkste hobbys op een rijtje zetten:

• Met zijn autos spelen
  
• Zeggen welke auto van wie is (toetoe tia! Is auto tante)
  
• Kleur van de auto benoemen
  
• Met alle type ballen spelen (hij is gek van mijn jongleerballetjes)
  
• Dingen aanraken waar hij niet aankan en ik hem moet helpen
  
• Autos laten tekenen en die dan "inkleuren" (volkrabbelen)
  

Foto: Zie hem toch zo lief cornflakes eten!


Foto: Bauti spelend met mijn zusje Cintia

U leest het: Bauti is een echte autofreak. Hij maakt er files mee, laat ze botsen, gooit er ook eens graag mee, maar speelt het liefst MET iemand En de autos. Ik vind het niet erg, ik speel er super graag mee. Het is echt een schat van een kindje. Het geeft mij alleen maar meer zin om nonkel te zijn van het kindje van Frank en Tine!!!!

Foto: Bauti naar het lichtje van de camera kijkend

Ik denk dat ge ook meteen op hem verliefd wordt als ge de fotos ziet, daarom heb ik er wel een aantel gezet.


Foto: de mooiste die ik van den Bauti heb kunnen trekken

Hasta luego!

Argentinië-Venezuela

foto: Norman en ik

Dag iedereen!

U weet het allemaal: Argentinië is een voetballand. Ik heb het zeker al gemerkt. Ge MOET hier u favoriete voetbalploeg hebben (zelfs veel vrouwen) en ze kunnen uuuren bezig blijven over hun club en over de nationale ploeg. Met die nationale ploeg ging het trouwens niet zo goed maar toen kwam god hun redden: Maradonna. Die is hier nog steeds onsterfelijk. Hij is nu bondscoach en hier dromen ze al luidop van de wereldtitel. Zijn eerste 2 matchen hadden ze al meteen gewonnen maar die waren vriendschappelijk.

Een week geleden kwam de eerste echte opdracht: thuis tegen Venezuela als voorronde voor het WK. Die match moest ik zeker gaan zien: dus met Alex 4 uur en half in de rij gestaan om ticketjes te bemachtigen.

foto: ik met mijn ticket voor de enorme rij (is veel langer dan hier)

Er was zoveel volk, puur omdat het de eerste match onder Maradonna was die in Argentinië gespeeld zou worden. We kochten ons atributen (kleuren om ons gezicht te schilderen, een vlag, een sjaal en het truitje hadden we al) en begaven ons zaterdag met mijn broer Martin en mijn vader Norman naar het stadium van River (mijn lievelingsclub en het grootste stadium van Argentinië). Het zat volledig vol: 70.000 supporters, ongelooflijk. In 1 vakje zaten de Venezuelanen, echt een beetje zielig.

foto: 1 stuk van het volk

Voor de match had ik al 2 kippevelmomenten: toen Maradonna op het veld kwam (iedereen begon een liedje over Maradonna te zingen) en de nationale hymne (geniaal).

foto: Maradonna!!!!! (in de rode "ovaal")

Ik was al eens naar een voetbalmatch gaan zien maar toen eindigde die 0-0. Nu wou ik absoluut een goal zien!!!! Ik werd na 25 minuten op mijn wenken bediend: een geniale aanval en Messi werkte schitterend af. Zo mooi was dat moment! Iedereen vloog elkaar in de armen, iedereen begon te zingen, echt nice. Ook was het juist aan onze kant, dat geeft nog een extra dimensie. Het was wel de enigste goal aan mijn kant. Na de rust kreeg de andere kant van het veld nog3 goalen te zien van Argentinië. We hebben Venezuela echt in de pan gehakt, en om dat live te zien, is om nooit meer te vergeten.

foto: Alex en Martin


Ook zeer toevallig zat er juist een groepje Vlamingen voor ons, wat een toeval! Die werkten hier allemaal voor Electrabel. Ander weetje: een paar dagen later is Argentinië wel in de pan gehakt door Bolivië, met 6-1. Maar ze moesten wel op 3600 m hoogte spelen, en ze hadden niet genoeg tijd om gewoon te worden aan die omstandigheden. We zullen zien wat dat geeft in Juni, wanneer ze tegen Colombia spelen (daar ga ik ook naar zien!)

Chau chau

Buddybears

Hola todos!


Foto: de buddybear van ons dierbaar landje

Yolan heeft het weer zeer druk gehad! Maar beter zo dan niets te doen hebben natuurlijk! Ben naar de grootste neo gotische basiliek ter wereld gaan kijken, ben aan unif begonnen en ben naar Argentinië Venezuela gaan kijken in het stadium! Dat was echt super, maar daar zal ik nog wel is iets over schrijven.

Foto: de abstractie van Holland

Ik wou het eerst eens over de buddybears hebben: wie zijn ze? Waar staan ze? Wat betekenen ze? Yolan zal het u schoonekes uitleggen. De buddybears is een initatief voor de wereldvrede. Het zijn allemaal geschilderde beren die hand in hand met elkaar staan. En ze staan nu -u raad het nooit- in Buenos Aires! Die moest ik dus toch eens gaan bekijken.

Foto: de Zuid Afrikaanse savanne


Foto: zo iets zou ge toch helemaal niet van Rusland verwachten?

Aan de fotos ziet u zelf wel welke beren u mooi vind of niet. Ik vond de Russische heel sjiek en de Zuid Afrikaanse zeker ook. De Hollandse vond ik een beetje te weinig ingevuld en de Belgische kon ermee door. De tofste waren zeker die van Ierland en Cuba.

Foto: de beer van Cuba (met sigaar en al)


Foto: de kabouter van Ierland

Maar alles hangt natuurlijk af van u smaak, want ik ging daarna nog eens kijken met Alex en hij vond juist de Hollandse heel sjiek en die dat ik mooi vond maar redelijk normaal. Oordeel zelf maar!

Carnaval

Hallow iedereen!

Zoals steeds: sorry voor het late bericht maar ik heb hier steeds meer en meer te doen, wat zeker niet erg is. Hier heb ik even tijd gevonden om wat over mijn carnavalservaring te schrijven.

Foto: een auto van de carnavalstoet

Ik vertrok vrijdag vroeg, de dag na het concert van Manu Chao, met Alex naar Gualeguaychu. Dat is de plaats waar in Zuid Amerika het 2de grootste carnaval plaats vind (na Rio de Janeiro dus). Alex had me mee gevraagd dus moest ik zeker mijn kans grijpen!

Foto: het groepje waar we daar veel mee optrokken

Van vrijdag tot maandag hebben we daar op een camping gezeten met privé strand en "dicotheek". Die discotheek waren gewoon zo douches die douw spoten, geen echte regen, een podium en toffe muziek. En dat we daar gedanst hebben! Superveel! En normaal moest ge 20 pesos (zowat 5 euro) betalen om gewoon al op dat strand en disco te mogen en wij mochten gratis omdat we van de camping waren, die op zich 20 pesos per dag kostte

Foto: ons prive strand

En dan het carnavalspektakel zelf. De zaterdagavond om 10 uur in de avond begon het. Wij zaten vlak naast de piste, en konden dus af en toe op de piste glippen om een foto te nemen met 1 of andere mooie danseres.

Foto: Een foto met zo een mooie danseres

We hebben daar van 10 tot 3 gestaan, een spektakel van 5 uur! Allemaal enorm mooie konten en soms ontbloten borsten. Er waren ook wel mannelijke dansers, maar daar nam ik minder fotos van. Op die 5 uur stonden er ook maar 3 liedjes op, die ge op het einde wel volledig beu waart.
Ik weet niet wat Rio meer heeft maar ik heb genoten, mij geamuseerd en goed mijn ogen de kost gegeven (ging dat niet zo, dat spreekwoord?)

Foto: onze carnaval outfit

Morgen zet ik wel fotos maar nu ben ik te moe, chau!

Manuuuu!

Hola Belgica!



Jaja, de vorige week toch een zeer drukke geweest: ingeschreven in cursussen, naar verjaardag geweest van 1ste gastzus, maar de leukste dingen waren: Naar Manu Chao gaan kijken en de volgende dag voor 4 dagen naar het 2de grootste carnaval van Zuid Amerika vertrekken!


Foto: den Alex int zwart wit

Ik moet zeggen: Ik heb Manu Chao al zien optreden, en dat was het beste concert dat ik ooit heb gezien. Maar nu kon ik hem zien in een Spaanstalig land, wanneer ik al zijn teksten begreep, dat zou dus geweldig worden.


Foto: DE Manu!

En of het geweldig was! 3 uren moesten we de muziek aanhoren die ik het allerliefste heb. Er waren 2 dingen die ik vooral herinner van het vorige concert: dat zijn liedjes live totaaal anders zijn dan op cd en de kippevelgevende akoustische gitaarsolo. Wel, nu waren die nog beter. Er was denk ik een nieuwe gitarist die de pannen van het dak speelt. Hij bleef echt gaan op die gitaar (elektrisch en akoustisch). En de liedjes waren weer zoveel anders dan op de cd's. Eerst een uur lang alle liedjes heel hard, dan was het 1 groot feest. Dan een uurtje rustig (met liedjes als el viento, clandestino, la despedida) om dan weer te eindigen met een superhard uur.


Foto: aant zweten van het dansen

En ze zijn echt 9 keer ofzo terug op het podium gekomen, dat is wel leuk en al, maar op het einde konden we eeecht niet meer van al dat springen en zot gaan. Ze hebben hier trouwens een ander soort mushpit: ze gaan met 3 of 4 in een ronde staan en duwen iedereen achteruit. Iedereen doet dan mee en er ontstaat nen heuse cirkel. En als dan de climax komt vult die zich volledig met mensen en dan is het gaan he. 1 keer begon ook iemand gewoon in de cirkel in een cirkel te lopen en dan begon iederen zo in het rond te lopen. Dat was echt zalig om te doen.


Foto: 1 van die cirkels die zich juist hadden gevuld

Na het concert wel iets spijtig beseft en dat is dat ze eindelijk hier iets hebben gestolen van mij (mijn gsm), maar ja, iedereen vond het zo raar dat hier in Buenos Aires ik nog nooit bestolen was. En de gsm was toch maar 25 euro waard. Spijtig wel dat ik ook alle nummers kwijt ben, maar het maakt niet zo. En dan de volgende dag op carnaval vertrokken met Alex! Maar dat is voor volgend berichtje

Yuuuuuuw