Argentinië-Venezuela

foto: Norman en ik

Dag iedereen!

U weet het allemaal: Argentinië is een voetballand. Ik heb het zeker al gemerkt. Ge MOET hier u favoriete voetbalploeg hebben (zelfs veel vrouwen) en ze kunnen uuuren bezig blijven over hun club en over de nationale ploeg. Met die nationale ploeg ging het trouwens niet zo goed maar toen kwam god hun redden: Maradonna. Die is hier nog steeds onsterfelijk. Hij is nu bondscoach en hier dromen ze al luidop van de wereldtitel. Zijn eerste 2 matchen hadden ze al meteen gewonnen maar die waren vriendschappelijk.

Een week geleden kwam de eerste echte opdracht: thuis tegen Venezuela als voorronde voor het WK. Die match moest ik zeker gaan zien: dus met Alex 4 uur en half in de rij gestaan om ticketjes te bemachtigen.

foto: ik met mijn ticket voor de enorme rij (is veel langer dan hier)

Er was zoveel volk, puur omdat het de eerste match onder Maradonna was die in Argentinië gespeeld zou worden. We kochten ons atributen (kleuren om ons gezicht te schilderen, een vlag, een sjaal en het truitje hadden we al) en begaven ons zaterdag met mijn broer Martin en mijn vader Norman naar het stadium van River (mijn lievelingsclub en het grootste stadium van Argentinië). Het zat volledig vol: 70.000 supporters, ongelooflijk. In 1 vakje zaten de Venezuelanen, echt een beetje zielig.

foto: 1 stuk van het volk

Voor de match had ik al 2 kippevelmomenten: toen Maradonna op het veld kwam (iedereen begon een liedje over Maradonna te zingen) en de nationale hymne (geniaal).

foto: Maradonna!!!!! (in de rode "ovaal")

Ik was al eens naar een voetbalmatch gaan zien maar toen eindigde die 0-0. Nu wou ik absoluut een goal zien!!!! Ik werd na 25 minuten op mijn wenken bediend: een geniale aanval en Messi werkte schitterend af. Zo mooi was dat moment! Iedereen vloog elkaar in de armen, iedereen begon te zingen, echt nice. Ook was het juist aan onze kant, dat geeft nog een extra dimensie. Het was wel de enigste goal aan mijn kant. Na de rust kreeg de andere kant van het veld nog3 goalen te zien van Argentinië. We hebben Venezuela echt in de pan gehakt, en om dat live te zien, is om nooit meer te vergeten.

foto: Alex en Martin


Ook zeer toevallig zat er juist een groepje Vlamingen voor ons, wat een toeval! Die werkten hier allemaal voor Electrabel. Ander weetje: een paar dagen later is Argentinië wel in de pan gehakt door Bolivië, met 6-1. Maar ze moesten wel op 3600 m hoogte spelen, en ze hadden niet genoeg tijd om gewoon te worden aan die omstandigheden. We zullen zien wat dat geeft in Juni, wanneer ze tegen Colombia spelen (daar ga ik ook naar zien!)

Chau chau