Dag Belgen in dat verre Belgenland!
pffff, heb hier met beide families mijn laatste avondmaal gegeten (op aparte dagen) en het was telkens emotioneel hoor. Ik had voor beide families ook een tekstje voorbereid dat telkens zooooo mooi was dat er traantjes opkwamen:D.
Foto: laatste avondmaal bij de Duttos
Foto: afscheid bij de Rodriguezen
Nu zit ik hier voor mijn laatste uurtje in mijn huis en ik wil het echt niet verlaten, het kleine huisje waar ik bijna 7 maanden heb ingewoond... Ik zou er gemakkelijk nog een maand hebben kunnen inwonen.
In mei had ik het nogal moeiljik en wou ik naar huis gaan maar dat is zeker voorbij. Ik ben blij dat ik familie en vrienden ga zien maar eigenlijk zou ik graag in het mooie, door vriendelijke mensen bewoonde Argentinië blijven.
Ik zie velen van jullie de donderdag, sommigen de maandag erna (mijn welkomstparty) en sommigen nog later. Denk eraan: soms zal ik eens een Argentijns woordje zeggen, maar dat vind ik verdomd normaal, en ik vind dat ik dat mag
Ik met het mooie hemdje en pet van de Gendarme van Argentinië dat ik heb gekregen van Norman.
Muchos saludos de Argentina! Un pays tan lindo y que no quiero dejar. Aguante Argentina boludo!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
5 opmerkingen:
Hey Yolan, afscheid nemen is hard eh man. Maar we zullen u hier goed opvangen ze.
benieuwd om u binne 2 dagen terug te zien.
WELCOME BACK BRO!!!
Van mij mag je de hele dag Spaans spreken, zeker als je bij tijd en stond 'yo te quiero madre mia' laat vallen : )
je lijveke nog eens voelen en eens goed vastpakken, dat wil ik;
nog drie keer slapen...
en dan dat feestje, vergis jij je of ik, ik dacht dat dat dinsdag doorging?
en ik ben toch blij da ge terug zijt ze boetie!!
PS: woordje = soccorma :)
SAUDADEAlleen en peinzend ga ik door de dreven, met trage tred, door onbewoond gebied; ik kies zorgvuldig juist de wegen niet die leiden naar een oord waar mensen leven.De eenzaamheid kan mij bescherming geven, zodat geen ander mijn verwarring ziet, want door de grijze sluier van verdriet ziet men het vuur der liefde in mij beven. Ik denk dat wel de heuvels, wouden, weiden en stromen weten van mijn levenspijn
Beste Yolan,
Ik las op je blog dat je een jaar in Argentinië gestudeerd hebt. Misschien kan je me wel helpen. Ik werk namelijk voor het VTM – programma All you need is love. Momenteel zijn wij volop bezig met de voorbereidingen voor het derde seizoen. Presentator Mathias Coppens reist daarin de wereld af om mensen die elkaar graag zien maar niet of nauwelijks bij elkaar kunnen zijn, weer samen te brengen. In ons vorig seizoen brachten we onder meer het verhaal van Janne die tijdens haar AFS jaar haar huidige vriend Rommel, uit Peru, leerde kennen. Met onze hulp kon Rommel haar hier een verrassingsbezoek brengen.
Ook dit jaar zijn wij weer op zoek naar hartverwarmende verhalen. Ken jij misschien mensen die tijdens hun AFS jaar de liefde van hun leven tegen het lijf gelopen zijn en die geliefde nu misschien al enige tijd moeten missen? Of ben je misschien zelf in die situatie? Laat me gerust iets weten!
Kan je deze oproep daarnaast naar zoveel mogelijk mensen doorsturen? Dat zou een hele hulp zijn voor ons. Ik kijk al uit naar je antwoord!
Meer info vind je ook op : www.vtm.be/all-you-need-is-love
Mailen kan op : daisy.deturck@endemol.be
Groetjes,
Daisy De Turck
Redactrice All you need is love
Een reactie posten